In Groningen hebben studenten eerder dit jaar een veganistische vereniging opgericht. De eerste in Nederland. Vox schoof aan voor de lunch. ‘Júíst aan niet-veganisten willen we laten zien hoe gemakkelijk en lekker veganistisch eten is.’

Voordat de Groningse filosofiestudent Oskar Bakker (26) lid werd van de Vegan Student Association (VSA), had hij naar eigen zeggen nog nooit een andere veganist ontmoet. Oké, op die ene keer na dat zijn docent vertelde veganist te zijn, maar met zo iemand ga je niet snel eten. Bestelden zijn vrienden hamburgers met kaas en mayonaise, dan moest Bakker op zoek naar een veganistisch alternatief. Ingewikkeld was dat niet, zegt hij. Het was meer een kwestie van er niet helemaal bij horen. ‘Je voelt je een beetje de outsider van de groep.’

Openingsfeestje

Toen Bakker vorig jaar augustus de oproep van Alicja Jeleńska (20) op Facebook zag staan, was hij daarom meteen geïnteresseerd. Na de zomer zou de Poolse studente naar Groningen verhuizen voor haar master International European Law. Jeleńska vroeg zich af of er in Groningen ook een veganistische studentenvereniging was. Nee, zo bleek. Sterker nog: in heel Nederland bestond zo’n vereniging nog niet. ‘Zullen we er dan een beginnen?’ stelde Jeleńska voor in de Facebookgroep.

Ruim een half jaar later zijn Jeleńska en Bakker voorzitter en vice-voorzitter van de eerste veganistische studentenvereniging van ons land. Na onverwacht veel media-aandacht en een succesvol openingsfeestje staat de teller inmiddels op zo’n zeventig leden. Wat drijft de studenten? En waarom vinden ze het belangrijk zich te verenigen? Vox reist af naar het hoge noorden voor een kijkje in het veganistische studentenleven.

‘Natuurlijk heb je geen studentenvereniging nodig om veganist te kunnen zijn’, zegt Jeleńska, terwijl ze prikt in een veganistisch chocoladetaartje, met sojamelk. ‘Maar het leek me fijn om gelijkgestemden te vinden.’ De vier overige bestuursleden van VSA zitten bij haar aan tafel. De locatie: Lust, een pas geopend veganistisch cafeetje aan de rand van de Groningse binnenstad. Op de toonbank staan minstens vijf verschillende veganistische taartjes uitgestald, op de koffiekaart prijken haver- en sojacappuccino’s. Naast voorzitter Jeleńska en vicevoorzitter Bakker hebben ook secretaris Jeroen Ceulemans (26, masterstudent Engels) en penningmeester Sofia Lindholm (26, masterstudent Psychologie) zich aangesloten.

‘Mensen denken dat veganistisch eten heel ingewikkeld en duur is’

De vereniging is bedoeld om ideeën uit te wisselen en samen gezellig te eten en drinken, vertellen de studenten. Alle evenementen zijn openbaar. Wie lid wil worden, betaalt tien euro per jaar. Studenten van alle faculteiten zijn vertegenwoordigd, vrouwen zijn ruim in de meerderheid. Een plantaardig dieet volgen is niet verplicht. ‘Een groot deel van onze leden is veganist, anderen zijn vegetariër”, zegt Ceulemans. “Er zijn zelfs een paar mensen lid die gewoon vlees eten. Iedereen met interesse is welkom. Júíst aan niet-veganisten willen we laten zien hoe gemakkelijk en lekker veganistisch eten is.”

Hapjes

In december – nog vóór de officiële lancering van de vereniging – hield VSA haar eerste evenement: een filmvertoning van Dominion, een documentaire over de Australische bio-industrie. Inclusief veganistische hapjes en drankjes. ‘Het was de Dag van de Dierenrechten en daar wilden we iets mee’, zegt Jeleńska. ‘De theaterzaal van de universiteit zat meteen vol. Zo’n tachtig mensen pasten erin. Dat was voor ons een teken dat veel studenten geïnteresseerd zijn in veganisme.’

Ook bij het openingsfeestje van de vereniging was het druk: daar telde het bestuur minstens honderd bezoekers. Naast diervrije versnaperingen hadden de studenten ook sprekers geregeld, onder wie Debby van Velzen van de Nederlandse Vereniging voor Veganisme. Daarnaast speelde singer-songwriter Shamey – ook veganist – zijn muziek.

De vereniging houdt elke maand een potluck dinner, waarbij iedereen iets te eten meeneemt. Nieuw zijn de vegan drinks op zondag. Bitterballen blijven vanzelfsprekend weg, in plaats daarvan snaaien de VSA’ers brood met hummus, gemarineerde edamamebonen en friet. ‘En niet alle wijn en bier zijn veganistisch’, waarschuwt Jeleńska. ‘Daar maken we ook een selectie in.’ Uiteindelijk wil de vereniging ook een online database met veganistische recepten maken en kookworkshops gaan organiseren. ‘Dat mogen we waarschijnlijk hier in de keuken van Lust doen’, vertelt Ceulemans.

Matcha latte

De drinks en potluck dinners zijn bedoeld voor inspiratie en gezelligheid, maar met filmvertoningen en lezingen willen de studenten wel degelijk impact maken, zegt Jeleńska. ‘Na de vertoning van de documentaire Dominion waren enkele bezoekers zo gechoqueerd door de misstanden in de bio-industrie dat ze meteen veganist zijn geworden. Een van hen zit nu in een van onze commissies en regelt de pr van de vereniging.’ Dat activistische mag ook wel, vinden de studenten. ‘Veel mensen zijn bezig met het klimaat en willen duurzamer leven’, stelt Lindholm, sinds vijf jaar veganist, terwijl ze haar matcha latte drinkt. ‘Ook de universiteit is er bewust mee bezig, maar er is nog te weinig aandacht voor een plantaardig dieet. In de meeste universiteitskantines is vlees nog steeds de standaardoptie.’

Juist door laagdrempelige evenementen te organiseren, hoopt het bestuur de vooroordelen rondom veganisme te doorbreken. ‘Veel mensen denken dat veganistisch eten heel ingewikkeld en duur is’, zegt Ceulemans. ‘Of dat wij heel extreme hippies zijn.’ Lindholm vult aan: ‘Die alleen maar sla eten. Terwijl ik me niet eens de laatste keer kan herinneren dat ik een salade heb gemaakt. Ik eet ook gewoon burgers met friet. Alleen zijn die van mij gemaakt met vleesvervangers.’ ‘Gisteren zijn we nog naar de Domino’s geweest’, zegt Jeleńska. Lindholm knikt. ‘Hun veganistische pizza is heer-lijk.’