Wie oorlog voert, betaalt de butcher’s bill. Verbale oorlogsvoering is daarop geen uitzondering. Twee klassieke maarschalken, beide jurist, betraden tijdens de universitaire gezamenlijke vergadering (ugv) het slagveld. De vraag die op ieders lippen bestorven lag: bent u toevallig van huis uit slager?

Deze editie van de ugv was er een om goed op te letten. Op wat er wel wordt gezegd, maar zeker ook op wat er een beetje in het midden blijft liggen. Dat start al bij de behandeling van de uitgaande post, aan het begin van de vergadering. Onderwerp? De parkeerabonnementen. Het college van bestuur verstuurde een brief waarin duidelijk wordt gemaakt dat er ‘op dit moment geen nadere besluiten over tariefsverhogingen voor abonnementhouders nodig zijn’. Dat is natuurlijk mooi, maar het klinkt alsof er een ‘maar’ aan zit te komen. En ja hoor: ‘Besloten is om eventuele tariefsaanpassingen voor abonnementhouders medio 2014 opnieuw te bezien en te koppelen aan de oplevering van de garage onder het Grotiusgebouw. Vooral deze garage geeft vanaf 2014 de noodzaak tot aanpassing van het tarief. Daar staan dan ook verbeterde parkeerfaciliteiten tegenover.’ Als ware wij Hercule Poirot laten we onze deducerende vermogens op de kwestie los. 1: parkeergarages zijn per definitie niet goedkoper dan grindvlaktes. 2: verbeterde faciliteiten + noodzaak tot aanpassing van het tarief = zelden reden voor een prijsverlaging. 3: ‘De tarieven moeten kostendekkend zijn’, aldus vice-collegevoorzitter Anton Franken, tijdens de vergadering. Onze conclusie: het was de butler, met een kandelaar, in de.. eh, sorry.. in 2014 gaan de tarieven voor een parkeerabonnement omhoog, alleen de wijze waarop die pijn verdeeld moet worden zal nog onderwerp van gesprek zijn. Het onderwerp wordt vervolgens snel weggemoffeld. Franken: ‘Deze discussie komt zeker op een later moment nog terug.’ Het volgende opzienbarende punt is de bespreking van het onderzoek dat de USR deed naar de horeca op de campus. De studentenraad krijgt – terecht – klopjes op de schouder voor het verzette werk, er wordt een proef met een prijsverlaging aangekondigd – warme maaltijden zijn tot het einde van het kalenderjaar 4,50 euro – en de stemming zit er lekker in. Meest interessante opmerking? De prijs verlagen naar 4 euro, de adviesprijs omdat studenten dan aangeven vaker gebruik te maken van maaltijden in De Refter, is absoluut niet mogelijk. Dan zakt de prijs voor de maaltijd beneden de kostprijs. Die is dus meer dan 4 euro. Ook interessant: het college pleit voor het optuigen van klankbordgroepen, met daarin studenten en medewerkers, die het Facilitair Bedrijf van feedback moeten voorzien. Sluiten we af met de verbale veldslag tussen studentenraadslid Pepijn Eymaal en rector magnificus Bas Kortmann. Eymaal stuurde een uitgebreide schriftelijke vraag, waarin hij het college om de oren slaat met in het verleden gedane uitspraken. Want is het niet zo dat de vorige collegevoorzitter, Roelof de Wijkerslooth, zich in 2010 sterk uitsprak tegen een bachelor-in-5-jaar regeling? En dat het college zich daartegen ook in 2011 uitsprak? Hoe kan het dan zijn dat meerdere faculteiten nu zulke regelingen in het onderwijs- en examenreglement (OER) opnemen?  Kortmann: ‘Hebt u bij toeval slagersbloed in de aderen? Dat zeg ik omdat ik vermoed dat u het idee had dat het wel een onsje meer mag zijn, dit is wel een erg uitvoerige rondvraag.’ Na deze schijnbeweging vervolgt de rector het duel met een riposte. ‘Wij spraken ons uit tegen een stapeling van maatregelen, dus de invoering van een langstudeerboete én een bachelor-in-5-jaar regeling. Dat laat u even buiten beschouwing.’ En tot slot een ontwijkende manoeuvre. ‘Wij zijn geen voorstander van deze maatregelen. Maar het is een keuze van de faculteiten, zij stellen de OER vast. Dit is dus een zaak voor de facultaire gezamenlijke vergadering, wij als college kunnen hier geen invloed op uitoefenen.’ Zo gemakkelijk laat Eymaal – geen slager maar vegetariër, zo leren we – hem echter niet ontkomen. ‘We zijn ons er van bewust dat de door het college opgestelde model-OER niet bindend is en de faculteiten zelf een beslissing nemen. Maar we vinden het wenselijk dat u zich uitspreekt en probeert bij te sturen. Ik geloof niet dat u geen invloed kunt uitoefenen op de beslissing van de faculteiten.’ De rector beaamt dat het woord van het college vast enig gewicht in de schaal legt, maar belooft niets. Kortmann: ‘Onze faculteiten bezitten een zekere eigenzinnigheid. En dat hoort er bij, dat is niet erg.’ / Mark Merks