Vanavond gaat de eenenvijftigste editie van de Batavierenrace van start, ruim 8.500 studenten rennen de komende twee dagen in etappes van Nijmegen naar Enschede. De organisatie werkte zich afgelopen week drie slagen in de rondte.

Wegbewijzeringsbordjes, grote winkeltassen vol spullen, kratten met etenswaar en een dozijn vrijwilligers die druk heen en weer lopen. In de ondergang, de gang onder het Elinor Ostromgebouw waar verschillende studentenorganisaties gevestigd zijn, was het een drukte van jewelste afgelopen week. De reden: de voorbereidingen voor de eenenvijftigste Batavierenrace, die vanavond van start gaat.

‘Het was wel een chaos, ja’, geeft organisator Marijke Ras (25) toe. ‘Maar een gestructureerde chaos, welteverstaan. Natuurlijk is het de laatste paar dagen extra hard werken. We zijn al maanden bezig alles te regelen en nu komt alles bij elkaar. Het is vooral een kwestie van de laatste puntjes op de i zetten.’

De Batavierenrace is een hardloopwedstrijd waarbij studenten in etappes van Nijmegen naar Enschede rennen. De wedstrijd is bekend onder studenten: vanuit het hele land doen er teams mee – goed voor zo’n 8.500 hardlopers.

750 vrijwilligers

Opvallend: de organisatie wordt geheel gedaan op vrijwillige basis. Tientallen (oud-)studenten helpen mee met de voorbereidingen. Tijdens de race zijn er nog eens zo’n 750 vrijwilligers actief, van wedstrijdleiding tot verkeersregelaars en EHBO-medewerkers. Maar al die vrijwilligers regelen, dat kost soms de nodige moeite, ervaarde Anne Wopereis.

De 22-jarige studente is namens de Nijmeegse organisatie onder andere verantwoordelijk voor het regelen van de veiligheid rondom ‘de Bata’. ‘Wegafzettingen, verkeersregelaars, zorgen voor voldoende EHBO’ers’, somt ze op. ‘In totaal hebben we 180 motorrijders die de wegafzettingen verzorgen en 45 busjes om alle spullen en renners naar verschillende locaties te brengen.’

‘We mogen bij de finish achterop bij de motorrijders die voor de race uitrijden’

‘En dan doen sommige gemeentes ook nog moeilijk rondom de vergunningen.’ Wopereis slaakt een zucht. ‘Het gaat soms om hele technische dingen. Dan staat er in de vergunning bij een bepaalde gemeente iets zo opgeschreven waardoor ons EHBO-team daar ineens meer zorgtaken zou hebben dan op andere plekken. Daar zijn zij echter niet toe bevoegd, dus dan moet er een nieuwe vergunning aangevraagd worden.’

Uitgeput

Toch zijn de twee, ondanks alle overuren, vooral opgelaten. ‘Ik kijk echt uit naar de wedstrijd’, zegt Wopereis. ‘We mogen bij de finish achterop bij de motorrijders die voor de race uitrijden, dat lijkt me ook heel vet om mee te maken.’

Collega-organisator Ras vult aan: ‘Na afloop van de wedstrijd is er een groot diner en daarna een feest.’ Er verschijnt een lach op haar gezicht. ‘Hoewel ik denk dat ik tegen die tijd helemaal uitgeput ga zijn, kijk ik er nu al naar uit om dan een paar biertjes te drinken.’