De hersenen van mensen met psychopathie reageren de helft zwakker op andermans fouten dan de hersenen van ‘gewone’ mensen, ontdekten onderzoekers van de Radboud Universiteit. Dat kan betekenen dat groepstherapie als behandelmethode ‘niet erg voor de hand ligt’.

Het Donders Institute for Brain, Cognition and Behaviour van de Radboud Universiteit en de Pompekliniek, een TBS-kliniek in Nijmegen, doen samen een langlopend onderzoek om een beter begrip te krijgen van de hersenfuncties van psychopaten. De hoop is dat de resultaten bijdragen aan  effectieve  behandelmethodes – want die zijn er nu niet of nauwelijks. De resultaten die nu gepubliceerd zijn, geven aanleiding om te twijfelen aan het nut van groepstherapie.

Oepsgebied
Bij gezonde mensen wordt een gebied midden voorin de hersenen, de anterieure cingulate cortex (ACC), actief als zij zelf een fout maken of anderen een fout zien maken. Om deze reden wordt dit gebied ook wel het ‘oepsgebied’ genoemd. Deze hersenactiviteit na fouten waarschuwt ons dat er iets mis is, zodat we ons gedrag aan kunnen passen of kunnen leren het zelf de volgende keer anders te doen.

Signaal helft zwakker
Uit eerder onderzoek bleek dat de activiteit in dit oepsgebied bij psychopaten normaal reageert nadat ze zelf een fout gemaakt hebben: ook hun brein vertoont de eerste automatische reactie op eigen fouten. Uit het onderzoek waarover de wetenschappers nu publiceren in het tijdschrift Biological Psychiatry blijkt dat het EEG-signaal dat de reactie van de ACC registreert op de fout van een ander bij de psychopaten de helft zwakker is dan bij de controlegroep van ‘gewone’ mensen. Oftewel: het brein van een psychopaat reageert nauwelijks op de fouten van anderen.

Groepstherapie ligt niet voor de hand
Volgens cognitief psycholoog Inti Brazil, een van de onderzoekers, betekent dit resultaat dat groepstherapie als behandelmethode (gebaseerd op de gedachte dat je kunt leren van reacties van anderen en van de fouten van anderen, zoals gezonde mensen dat doen) ‘niet erg voor de hand ligt’ .

Zie voor meer informatie over dit onderzoek het bericht in de onderzoeksnieuwsbrief van de Radboud Universiteit.