Met de opening van het academisch jaar in aantocht zijn de winnaars van de onderwijsprijzen alvast bekend gemaakt. Docent politicologie en bestuurskunde Kristof Jacobs krijgt de Universitaire Onderwijsprijs voor juniordocenten 2013. ‘Ik heb mijn vakgebied gelukkig mee. Er zijn zoveel gekke plaatjes over politici.’

Toen de rector hem belde, schrok hij wel even. Maar al snel viel het kwartje. Weken geleden had hij bezoek gehad van studenten van de Studievereniging ismus. ‘Ze zeiden dat ze nog tot de volgende dag hadden om mij te nomineren voor de onderwijsprijs. Of ik nog even de studentevaluaties van de afgelopen twee jaar wilde overhandigen en een onderwijsvisie schrijven.’ Voor Jacobs geen probleem: ‘Ik weet wat ik wil in het onderwijs, dat kan ik zo opschrijven.’ Daarna hoorde hij heel lang niets. ‘Ik begrijp nu dat er zich een heel proces achter mijn rug heeft afgespeeld. De studenten hebben mij nog verdedigd tegenover een jury in nette pakken. Ik vind het fantastisch dat ze zoveel moeite doen voor mij, een hele eer.’ Het lesgeven zit hem in het bloed; ook zijn ouders gaven les. Maar wat is zijn geheim? Jacobs: ‘Er wordt vaak gezegd dat je als docent voor een college precies op tijd moet zijn, omdat studenten gaan dralen als je te vroeg bent en het slordig staat als je te laat komt. Ik zorg dat ik er altijd vijftien minuten eerder ben, om met studenten te kunnen praten. En dan probeer ik juist die mensen aan te spreken die doorgaans op de achterste rijen plaatsnemen. De mensen voorin  zijn al gemotiveerd, die hebben die extra stimulans niet nodig, maar de studenten achteraan probeer ik zo net wat meer bij het college te betrekken.’ In de pauzes blijft hij niet achter z’n laptop een broodje eten, maar mengt hij zich onder zijn studenten. Hij vraagt ze op de man af hoe ze het college vinden. ‘Studenten moeten daar altijd even aan wennen. Maar ik denk wel dat ze het leuk vinden.’ Als iemand bij die gelegenheid bijvoorbeeld klaagt over te weinig beeldmateriaal, haakt hij daar het volgende college op in. Met meer plaatjes én een grapje over de gemaakte opmerkingen. ‘Mijn vader is leraar geschiedenis geweest. Hij kon goed verhalen vertellen en zorgde ook altijd dat er voldoende grapjes inzaten, dat probeer ik ook.  Ik heb mijn vakgebied gelukkig mee. Er zijn zoveel gekke plaatjes over politici.’ / Martine Zuidweg Scheikundehoogleraar Jan van Hest krijgt de onderwijsprijs voor senior docenten. Verder zijn er scriptieprijzen en een Internationaliseringsprijs. Meer informatie op de website van de RU.