Je oude studentenkamer. Het is moeilijk daar zonder weemoed aan terug te denken. Voor het eerst op jezelf wonen en nieuwe vrienden maken. Vijf Vox-redacteuren halen herinneringen op in hun oude kamer. Vandaag deel 1: Martine Zuidweg in complex Doddendaal, in de Nijmeegse binnenstad.

Wat krijgen we nou? Op de plek waar ik vier jaar lang met volle teugen het studentenleven leefde, staat nog altijd SSH&-complex Doddendaal. Alleen, er heeft iemand gehusseld met de huisnummers. Nu loopt de Kroonstraat er nog maar tot 98. Mijn vertrouwde nummer 100 bestaat niet meer. Maar goed, de kamer op vier hoog is er nog. Bij de ingang van de flat hangt een briefje met het verzoek geen vreemden binnen te laten, er is een onguur individu gesignaleerd. Dat roept meteen herinneringen op aan een zwerver die ’s avonds binnensloop en op de trappen zijn dromen droomde. Daar stapten we dan voorzichtig overheen op weg naar college.

Wat wil je ook in een studentenflat met een open voordeur, midden in het centrum? Je strompelde na een nacht stappen je bed uit en kadeng! daar liep gans winkelend Nijmegen je zowat omver. Ondanks het briefje bel ik aan. ‘Ja?’, vraagt een zachte meisjesstem. ‘Ik heb hier ruim 25 jaar geleden gewoond …’ begin ik voorzichtig. Gelukt, ik mag boven komen kijken in de ‘woonkamer’. Wij noemden dat de keuken, begin jaren negentig van de vorige eeuw, maar what’s in a name.

Boven ben ik blij verrast: veel is gewoon nog hetzelfde! De televisie staat op dezelfde plek. De zithoek ook, net als de eettafel. Aan de muur hing destijds een zelfgemaakt kunstwerk met de hoofden van alle bewoners, geknipt uit zwart papier en op de muur geplakt. Op bijna dezelfde plek hangen nu de namen van de huidige bewoners, slordig uit gekleurd papier geknipt. Wat zou er zijn gebeurd met het telefoonhok, waar we moesten intekenen om te telefoneren en dan op onze beurt moesten wachten? Het blijkt een extra douche geworden. Als ik bij vertrek grinnik en zeg: ‘Het is ook nog steeds lekker vies’, kijkt een van de bewoners me niet-begrijpend aan. Dat was haar duidelijk nog niet opgevallen. Heerlijk, wonen in een studentenhuis.

Martine Zuidweg (53) woonde van 1988 tot 1992 aan de Kroonstraat 100