Je oude studentenkamer. Het is moeilijk daar zonder weemoed aan terug te denken. Voor het eerst op jezelf wonen en nieuwe vrienden maken. Vijf Vox-redacteuren halen herinneringen op in hun oude kamer. Vandaag deel 3: Mathijs Noij in het 'Hollehuis', aan de Ubbergse Holleweg.

Bijna tien jaar geleden zette ik mijn eerste stap over de drempel van een eigenzinnig studentenhuis in Ubbergen. Eigenlijk was het meer een soort commune. De meeste bewoners studeerden aan de hogeschool of universiteit, anderen werkten in de horeca. Een enkeling was vooral druk met het roken van wiet. Allemaal best.

De kleine keuken op de eerste verdieping diende als centrale ontmoetingsplek. Daar werden de ovenschotels en de pesto-pasta’s klaargemaakt – met wisselend succes. In de keuken hing een bord: wie wilde koken noteerde dat daar. Huisgenoten die wilden mee-eten meldden zich vanzelf. De smerige muren, beschilderde keukenkastjes en plakkerige vloeren hebben anno 2019 plaatsgemaakt voor een nette inbouwkeuken, waarschijnlijk van IKEA of zo. Huidig bewoner en student taalwetenschap Pim Klaassen vindt dat wel prima. Prettig toch, een schone keuken. Ik knik.

Tegelijkertijd denk ik aan het Hollehuis van acht jaar geleden. We klaagden wel eens tegen elkaar als de wc weer eens ondergekotst was. Of als het doucheputje verstopt was met haren. Maar toch: het hoorde ook een beetje bij het huis. Net als de deuren die altijd openstonden, zodat de gang werd gevuld met een geur van koffie en het gitaargepingel van de buurman.

Nu zijn de muren in de gang ziekenhuiswit – bewoners mogen er van de huisbaas niks meer ophangen. Op een briefje in de keuken na dan, waarop de huisregels genoteerd staan. Met het hele huis samen eten is er volgens student Klaassen niet vaak meer bij. De laatste keer was met Sinterklaas, maar toen was hij zelf druk met andere dingen. Tijden veranderen. De bewoners van het Hollehuis gaan tegenwoordig meer hun eigen gang. Prima, natuurlijk. Toch kan ik, nog altijd goed bevriend met veel oud-huisgenoten uit mijn Ubbergse tijd, een gevoel van weemoed niet onderdrukken.

Mathijs Noij (29) woonde van 2010 tot 2012 aan de Ubbergse Holleweg 2, Ubbergen