Het liefdesverdriet van Alma Mathijsen zit nu tussen twee kaften
In een hond veranderen. Dat is de wens van de door liefdesverdriet getroffen hoofdpersoon in de nieuwe novelle van schrijver Alma Mathijsen, die zelf een relatiebreuk achter de kiezen heeft. 'Het idee om te veranderen in een hond en alles op te geven, gaf me veel rust.’
Nadat de relatie van Alma Mathijsen een jaar geleden uit ging, besloot de schrijver een novelle te maken over haar intense verdriet.
Niet doen, zeiden haar vrienden. ‘Ze vonden dat ik beter wat afleiding kon zoeken’, zegt Mathijsen over de telefoon, terwijl ze over de Amsterdamse grachten fietst. ‘Ik deed het tegenovergestelde en ben er helemaal ingedoken. Dat was heel zwaar, maar na vier maanden denken en vier weken schrijven was het boek af.’
Op het Wintertuinfestival wordt Mathijsen zaterdagavond in Doornroosje geïnterviewd over het resultaat met titel Ik wil geen hond zijn, samen met collega-auteur Thomas Verbogt (zie kader, red.).
Bood het schrijven van dit boek een troost?
‘Als je me dat tijdens het schrijven had gevraagd, had ik gezegd van niet. Nu denk ik dat het goed was om er niet voor weg te rennen. Een vriendin die therapeut is, zegt dat ik een soort EMDR (therapie om een trauma te verwerken, red.) op mezelf heb gedaan. Door heftige herinneringen op te schrijven, maak je ze op een of andere manier onschadelijk. Het liefdesverdriet zit nu tussen twee kaften. Natuurlijk is het geen één-op-één-verhaal, het blijft toch literatuur.’
De titel van het boek doet denken aan het nummer ‘I wanna be your dog’ van The Stooges. Toeval?
‘Iedereen heeft wel tien liedjes die je heel je leven met je meedraagt, dit is er een van mij. Het gevoel dat je zoveel van de ander houdt dat je je helemaal uitlevert, kan ik wel begrijpen. Toen ik vlak na de breuk eens om vier uur ’s nachts een gedicht aan het schrijven was, kreeg ik het idee dat ik de hond van mijn ex-geliefde wilde zijn. Het idee om alles wat belangrijk voor me is op te geven, gaf me veel rust.’
‘Het gevoel dat je zoveel van de ander houdt dat je je helemaal uitlevert, kan ik wel begrijpen.’
Het hoofdpersonage besluit op een bepaald moment haar verdriet te begraven.
‘Die scène is ontleend aan de werkelijkheid. In de nasleep van mijn breuk vertelde mijn moeder (auteur en hoogleraar Nederlandse letterkunde Marita Mathijsen, red.) over de periode nadat mijn vader (violist Hub Mathijsen, red.) overleed – ik was toen negen jaar oud. Voor haar was het heel duidelijk: mijn vader was dood en hij zou niet meer terugkomen. Dat lag dat anders voor haar vriendinnen die in een scheiding lagen. Het idee om mijn ex-liefde te begraven kwam van haar. Niet letterlijk natuurlijk, maar in een ritueel.’
Thomas Verbogt
Op het Wintertuinfestival wordt Alma Mathijsen samen met Thomas Verbogt geïnterviewd door Helena Hoogekamp. ‘We gaan allebei ook wat voorlezen’, zegt Mathijsen. ‘Thomas was mijn docent op de Rietveld-academie. Hij wist precies hoe hij met mij en mijn talent moest omgaan. Vandaag is hij nog steeds mijn mentor: hij leest al mijn boeken en zegt wat hij ervan denkt. Ik vind het heel gezellig en lief dat we nu samen op het podium staan.’
‘Wie liefdesverdriet heeft, wordt aan zijn lot overgelaten. De sympathie en steun van vrienden ebben na drie maanden ook weer weg. Daarom heb ik mijn tranen opgevangen in keukenpapier, om ze samen met wat vrienden te begraven in het Flevopark. Een vriend van me hield een toespraak en ik had een aluminium kruis meegenomen. Het was heel mooi dat dat verdriet er mocht zijn.’
Heeft het geholpen om over het verdriet heen te komen?
‘Ik denk niet dat dat de juiste vraag is. Na een begrafenis vraag je ook niet of het verdriet weg is. Het ritueel gaf me het gevoel dat mijn verdriet terecht was, maar ik heb er toch nog even mee rondgelopen.’
Is liefdesverdriet in tijden van Instagram en andere sociale media extra zwaar?
‘Ik weet natuurlijk niet hoe het er vroeger aan toeging, maar als je geen zin had om je ex tegen te komen kon je gewoon even in bed gaan liggen. Tegenwoordig hoef je om vijf uur ’s nachts maar twee keer op je telefoon te klikken om te zien waar diegene mee bezig is. Het kost veel moeite om dat niet te doen als het slecht met je gaat.’
‘Bedenk je eigen rituelen. Niet iedereen hoeft met een groot aluminium kruis naar het Flevopark’
Heb je nog tips voor studenten met liefdesverdriet?
‘Zeg tegen jezelf dat je je niet hoeft te schamen voor je verdriet en bedenk je eigen rituelen. Niet iedereen hoeft met een groot aluminium kruis naar het Flevopark: je kunt evengoed brieven verbranden of de gracht inspringen in een oude blouse van je ex. Neem wel vrienden mee, dan hoef je het niet alleen te doen.’
‘Ik wil geen hond zijn’ van Alma Mathijsen verscheen bij De Bezige Bij, telt 96 pagina’s en kost 19,99 euro.
Wintertuinfestival
Het Wintertuinfestival, een literair festival van De Nieuwe Oost | Wintertuin, vindt van 27 tot en met 30 november plaats in Nijmegen. Op de agenda staan onder andere optredens van en interviews met Ilja Leonard Pfeijffer, Clarice Gargard, Thomas Verbogt, Brihang, The Avonden, BOYBAND en vele anderen.
