Ivan Boldyrev kreeg een vaste aanstelling en liet het logo van de Radboud Universiteit op zijn onderarm tatoeëren om het te vieren. Geen ondoordachte beslissing want hij dacht er al een jaar over na. 'Het verbaast me dat niet meer mensen dit hebben gedaan.'

Je moet het niet zien als een geliefde wiens naam je op je arm tatoeëert en waar iets overheen moet als de relatie uitgaat, zegt Ivan Boldyrev. De universitair docent Economische Theorie en Economisch Beleid liet zaterdag het logo van de Radboud Universiteit op zijn arm tatoeëren om zijn vaste aanstelling te vieren.

Nadat hij een foto van het resultaat op Twitter plaatste, informeerde al gauw een socialmediaredacteur van de Radboud Universteit of de tattoo echt was. “Kind of wondering if it’s really really real, though? As in permanent? Never seen such dedication before.”

Ja, dus. ‘Deze aanstelling was het doel waar ik jaren naartoe heb gewerkt. Hier doe je het voor als je wetenschapper bent. En daarnaast vind ik het een prachtig logo. Ik ben juist verbaasd dat niet meer mensen dit doen. Wellicht zijn ze er wel en laten ze nu weten dat zij eigenlijk de eersten waren met een getatoeëerd logo.’

Herinnering

Boldyrev wil met zijn tatoeage de herinnering aan een mooie tijd vastleggen. ‘Deze universiteit heeft mij gevormd. Daarnaast wordt de universiteit gevormd door mij en alle mensen die hier rondlopen. Mocht ik hier ooit vertrekken dan is die herinnering niet weg.’

De universiteiten van Bochum, Witten en Moskou, waar Boldyrev ook voor werkte, prijken niet op zijn arm. Nijmegen is dan ook een bijzondere universiteit voor hem. ‘De interdisciplinariteit hier is uitzonderlijk. Dat ik als ideeënhistoricus les kan geven over de geschiedenis en filosofie van economie binnen een managementfaculteit zegt genoeg. Het voelt echt heel goed om op deze plek met deze mensen te kunnen werken.’

Contouren

Het laten zetten van de tatoeage was pijnlijk, aldus Boldyrev. En ter plekke besloot hij het logo niet te laten inkleuren. ‘Je hebt ook nog het oude logo dat veel gedetailleerder is, maar zo met de contouren vind ik hem mooier.’

‘Mijn vrouw noemt me nu een inktvis’

Vrienden en collega’s waren verbaasd over de tatoeage. ‘Studenten hebben het niet gezien, want ik heb niet met korte mouwen rondgelopen. Het was geen impulsieve beslissing, ik loop al een jaar rond met het idee.’ Zijn vrouw vond de tatoeage wat groot, maar steunt zijn beslissing. ‘Alleen komt er nog steeds een beetje inkt uit mijn arm, dus noemt ze me nu een inktvis.’

Hegel

‘Ik wil niet bekend worden omdat ik een logo van de universiteit op mijn arm heb getatoeëerd’, zegt Boldyrev, die daar vooralsnog niet echt in slaagt. ‘Liever heb ik het over filosofie van de economie of over Hegel.’ Die laatste komt terug als Boldyrev over de tekst In Dei Nomine Feliciter (In Gods Naam Gelukkig) praat. ‘Die tekst hoort bij het logo. Ik wilde het ook in het originele lettertype erbij hebben. Ik heb over de christelijke connotatie nagedacht. Er zijn goede en slechte dingen gebeurd in de christelijke geschiedenis. Hegel zegt dat je het verleden niet zomaar kunt vergeten. Je kunt alleen verder gaan als je het verleden overwint.’

Voorlopig heeft Boldyrev geen plannen voor nieuwe tatoeages. ‘De tatoeëerder vond het nog een bescheiden exemplaar. Ze zagen op mijn arm nog genoeg ruimte voor nieuwe tatoeages.’