De Amerikaanse rapper Joey Bada$$ is dit jaar één van de headliners van festival Down The Rabbit Hole nabij Nijmegen. Niet vreemd, zeggen experts, hiphop maakt de laatste jaren een flinke opmars.

Zo’n negen miljoen luisteraars heeft de Amerikaanse rapper Joey Bada$$ per maand op Spotify. De rapper, één van de hoofdacts op Down The Rabbit Hole, is een artiest van formaat. Zaterdag staat ook Sticks op het podium, een grote naam in de Nederlandse rapscène. Menig student staat dit weekend dus te springen op rapmuziek.

Vorig jaar was er eveneens de nodige hiphop te vinden op het festival bij De Groene Heuvels. Dat hiphop meer en meer te zien is op festivals is niet verrassend, zegt Aafje de Roest. Zij promoveert aan de universiteit Leiden op hiphop en jongerenculturen en vertelt dat het genre de laatste jaren een flinke transitie heeft doorgemaakt.

Dominant muziekgenre

‘Sinds 2015 ongeveer zie je dat vooral Nederlandstalige hiphop een van de meest dominante muziekgenres is geworden in Nederland. Voorheen was hiphop een genre dat vooral online erg groot was. Maar artiesten als Lil Kleine, Broederliefde en Ronnie Flex wisten massaal door te breken in de Nederlandse hitlijsten. Het spreekt ook mensen, vooral jongeren, met verschillende achtergronden en culturen aan, dus is geschikt voor een breed publiek. Wat dat betreft past het bij de populariteit van het genre dat het ook meer op festivals terug te vinden is.’

‘Hiphop stond vooral op de obscuurdere stages achteraf’

Niet alleen bij Down The Rabbit Hole is hiphop te vinden. Op Pinkpop stonden twee weken terug onder andere Zwangere Guy, Donnie, Frenna en de Amerikaanse Machine Gun Kelly op het podium. Ook bij Lowlands, dat eind augustus plaatsvindt, krijgt de bezoeker de nodige hiphop voorgeschoteld. Zelfs bij de Zwarte Cross, dat van oudsher een veel boerser karakter heeft, treden enkele rappers op. En dan groeit het Tilburgse hiphopfestival WOO HAH!, dat sinds 2014 bestaat, ook nog steeds qua bekendheid.

‘Toch denk ik dat deze muziek altijd al wel te vinden was op festivals’, nuanceert Simon Mamahit. De voormalig Radboudstudent maakt zelf hiphop en is zakelijk leider bij Stichting Beatwise, een organisatie die studioruimte biedt aan onder andere rappers, producers en dansers. ‘Hiphop stond vooral op de obscuurdere stages achteraf. De laatste jaren is het steeds meer terug te vinden op hoofdpodia.’

Verbreding

‘Die groei roept wel de vraag op wat nou precies onder hiphop wordt verstaan’, vervolgt Mamahit. ‘Er zijn allerlei substromingen en crossovers (combinaties van muziekgenres, red.) die te pas en te onpas als hiphop worden bestempeld. Denk aan Donnie die op Pinkpop optreedt samen met René Froger. Die twee geven daar een ontzettende show weg, daar bestaat geen twijfel over. Maar is het echt hiphop? Ik denk het niet. De beats die gebruikt worden zijn meer electronic en René Froger is natuurlijk Nederlandstalig. Je ziet steeds meer versmelting van genres – of verbreding van wat ooit als hiphop gezien werd.’

‘Het staat er en je kan er niet meer omheen’

De Roest ziet eveneens die verbreding, en geeft meer voorbeelden. ‘Hiphop wordt steeds meer omarmd door andere muzikanten. Denk aan Froukje of Bente Fokkens die met onder andere S10 samenwerken. Het loopt steeds meer in elkaar over. En het leuke daarvan is dat er op festivals een veel breder publiek bediend kan worden.’

Ook Mamahit ziet positieve kanten aan die ontwikkeling. ‘Hiphop is zo ontzettend gegroeid: het staat er en je kan er niet meer omheen. Niet alleen in de muziekwereld, maar ook in de maatschappij. Er zijn steeds meer mogelijkheden om er iets mee te doen. De faciliteiten en de netwerken waren er al langer, maar door de groei is er nu ook de publieke wil om er iets mee te doen.’