Eens per jaar is het genieten. Sfeer, gezelligheid, saamhorigheid. Maar helaas, carnaval valt laat dit jaar. Dus schoven we maar aan bij de behandeling van de universitaire begroting. Ook leuk.

Sommige zaken weet je zeker. De hoeveelheid energie binnen een geïsoleerd systeem blijft constant. En een laptop die voor het eerst in een jaar op een beamer wordt aangesloten functioneert op het moment suprême niet naar behoren. Maar dat mag de pret niet drukken. Er is maandagmiddag hoog bezoek: het stichtingsbestuur is bij de Universitaire Gezamenlijke Vergadering (UGV) aanwezig om te zien of het wel allemaal in orde is, die universitaire begroting.

Eerst is er nog een reeks ingezonden brieven te bespreken. Het meest opvallende onderwerp? De collegegelden voor premasterstudenten. De studentenraad (USR) staat kritisch ten opzichte van het voorstel. Ook de timing heeft bij de USR geleid tot wrevel: de mededeling kwam op de vrijdag voor kerst, zo rond vieren, een dag na de vaststelling van de agenda van deze vergadering. Collegevoorzitter Gerard Meijer verdedigt het voorstel en legt de keuzes van het colllege uit. ‘Landelijke wetgeving dwingt ons om de tarieven aan te passen. We doen dat op een manier die overeen komt met de tarieven bij andere universiteiten. Voor het leeuwendeel van de studenten – studenten die een kort schakelprogramma volgen – is deze regeling goedkoper dan de oude.’ De collegevoorzitter geeft toe dat de timing niet goed was. ‘Maar gelooft u mij als ik zeg dat er geen sprake was van kwade wil.’ Helemaal afgerond wordt het onderwerp niet: er wordt overeengekomen om nog eens naar enkele onduidelijke passages te kijken.

Overschot
De hoofdmoot van de vergadering staat in het teken van de begroting (hier te vinden, achter een inlog). De voornaamste constatering? Het gaat financieel goed met de Radboud Universiteit. Er is over 2014 een overschot van ongeveer vijf miljoen begroot. Dat klinkt indrukwekkend (en toegegeven, wij hebben het niet) maar wordt op een begroting van ruim 530 miljoen euro als een gezonde marge gezien. De sterke financiële positie leidt ertoe dat de universiteit ‘niet bij de bank hoefde aan te kloppen’ toen de kans voorbij kwam om het Berchmanianum aan te kopen. Meijer: ‘Ik ben blij dat we over het probleem overschotten praten. Er zijn instellingen en organisaties die er anders voorstaan.’
Overigens is de gezonde positie voor het college geen reden om af te zien van bezuinigingen. De bezuiniging op het Facilitair Bedrijf gaat bijvoorbeeld gewoon door, hoewel er wel is besloten de krimp uit te smeren over een langere periode.

Daarbij zijn er voldoende punten die om aandacht – en geld – vragen. Meijer sprak tijdens zijn nieuwjaarsrede de zorg uit dat bepaalde onderzoeksgebieden (in het bijzonder de alfa’s en gamma’s) niet in aanmerking lijken te komen voor onderzoeksbeurzen. Dat wil het college deels opvangen. ‘Onderzoekers van onze universiteit dongen met een goed voorstel mee naar de zwaartekrachtsubsidies. De aanvraag werd goed beoordeeld, maar niet gehonoreerd. We kijken nu met de andere betrokken universiteiten of het mogelijk is om een light-versie uit eigen middelen te financieren.’

De vergadering wordt afgesloten met een afscheid. OR-lid Frank Leoné, ooit als studentenraadslid de medezeggenschap binnengerold, neemt na jaren trouwe dienst afscheid, ook van de universiteit. Peter van Griensven, de voorzitter van de ondernemingsraad, roemt zijn energie en inzet. Leoné, aldus Van Griensven, is de man die een professionalisering van de studentenraad in gang zette. Als OR-lid bewerkstelligde hij de invoering van de personeelsenquête. Grappig is het feit dat een van de eerste bijdrages van Leoné draaide om ‘pretvakken’, een woord dat recent wat extra lading heeft gekregen. Zowel college als studentenraad konden er overigens om lachen. / Mark Merks