‘Het eerste luchtalarm was afgelopen donderdag, maar ik heb nu al het idee dat de aanvallen al maanden bezig zijn.’ RU-student politicologie Steffen Westerburger beleeft roerige tijden in Tel Aviv, maar blijft er nuchter onder. ‘Ik ben niet van plan om eerder weg te gaan’.

‘De Nederlandse ambassade heeft alleen een negatief reisadvies gegeven voor de Gazastrook met een radius van veertig kilometer. Tel Aviv ligt erbuiten. Ik ben niet van plan om eerder naar Nederland te gaan. Mijn ouders en zusje komen donderdag gewoon langs. We blijven in het noorden van Israël, daar is het rustig.’ Vind je het niet beangstigend? ‘Het eerste luchtalarm was afgelopen donderdag, maar ik heb nu al het idee dat de aanvallen al maanden bezig zijn. Alle gesprekken gaan maar over één ding: Waar was jij toen de luchtalarmen afgingen? Ik voel me absoluut geen oorlogsslachtoffer. Uiteindelijk ben ik kilometers verwijderd van het conflictgebied. Ik blijf wel constant al het nieuws volgen. Openbaar vervoer vermijd ik zoveel mogelijk. Daar voel ik me ongemakkelijk bij. De kans op een zelfmoordaanslag blijft toch aanwezig.’ Je doet per Twitter verslag en krijgt daar ook negatieve reacties op. Gaat Israël niet te ver? ‘Ik vind dat Israël het recht heeft zichzelf te verdedigen tegen raketaanvallen, maar wel op een verstandige en proportionele manier. Omdat ik nu in Israël zit, denkt iedereen dat ik alle daden van het land goedkeur. Natuurlijk heb ik affiniteit met het land, anders was ik er nooit naartoe gegaan. Maar dat betekent niet dat ik voor al hun activiteiten begrip heb. Die beschuldigingen doen me wel wat. Alsof ik het goedkeur dat onschuldige kinderen worden gedood. Die beelden vind ik net zo vreselijk als ieder ander.’ / Jolene Meijerink