‘Ik zag een eerstejaars overgeven in de collegezaal’
De introweek staat garant voor sterke verhalen die nog jaren meegaan. Vox verzamelde er vier. Over het winnen van een sportdag, overgeven in het Collegezalencomplex en een introkindje van wie het haar in de fik vloog.
Bjorn Teeuwen, voorlichter bij de introductie Managementwetenschappen, zag een eerstejaars overgeven tijdens zijn ICT-instructie: ‘Op de maandag van de introductie geef ik ’s ochtends aan alle eerstejaars een ICT-instructie. De eerste avond zit er dan op, waar de kennismakingen hebben plaatsgevonden en natuurlijk ook wat alcohol in het spel is geweest. Halverwege mijn instructie in het Collegezalencomplex, zag ik opeens vanuit mijn ooghoek een jongen overgeven op de trap. Niet iedereen had het gelukkig door en ik kon mijn instructie afmaken. Natuurlijk zorgde het na de instructie voor een hoop commotie en werd dit het verhaal van de dag. Tot overmaat van ramp kwam na de instructie ook nog de vice-decaan binnenlopen, die ik snel moest waarschuwen voor de kots die nog op de trap lag. Ze kon er net op tijd overheen springen, maar was volgens mij niet heel blij met de situatie…’
Jim Weekers, vier jaar mentorpapa, zag het haar van een introkindje in de fik vliegen: ‘De dinsdag van onze introductie stond in het teken van het G4-Feest in de Drie Gezusters. Ons groepje vermaakte zich uitstekend, totdat mijn medepapa Niek me aantikte: ‘Vind jij het ook zo vreemd ruiken? Alsof er iets in brand staat.’ Wat bleek: het haar van ons mentorkindje Ayla hing in de kaars achter haar en vloog langzaam in brand. Gelukkig hadden we het op tijd door en was maar een klein gedeelte van Ayla’s haar weggeschroeid. Desondanks bleef dit wel hét verhaal van de introductie. De rest van de week zongen we overal op straat en tijdens het introweekend op de melodie van de Kings of Leon-hit Sex on Fire: ‘YOUR HAIR IS ON FIRE!’’
Luuk Joling, voormalig coördinator internationale introductie, had een kindje dat onbekend was met het Nederlandse klimaat: ‘Elk jaar zijn ze er weer: de internationals die denken dat Nederland een echte zomer heeft. Een zomer met meer dan alleen twee tropische dagen met als afsluiting een genadeloze onweersbui. Maar Francesco snapte er echt helemaal niets van. Als Zuid-Europeaan verwend door zijn eigen klimaat, vertelde hij me tot op zijn koude botten toe teleurgesteld dat hij één trui mee had genomen… voor met kerst! Daarnaast had hij alleen wat korte broeken, hemdjes en slippers bij zich. Hij vroeg me wanhopig: ‘It’s August Luuk, why is it 18 degrees and does it rain all day?’ Niemand die het weet Francesco… Hij heeft zich een week lang vastgeklampt aan zijn Radboud-hoodie en de door ons uitgedeelde poncho’s. Dat fietsen kon hij nog wel begrijpen, maar hij vroeg zich wel hardop af hoe we in dit klimaat konden leven.’
Floris Heij, twee jaar mentorpapa, moest zijn groepje op een doos Flügel trakteren omdat ze de sportdag wonnen: ‘Politicologen en sport: het zijn twee dingen die niet echt samengaan. Elk jaar winnen de politicologen vrijwel geen enkel onderdeel op de sportdag, omdat we óf te brak, óf gewoon niet sportief genoeg zijn. Daarom beloofde ik twee jaar geleden mijn groepje dat ik ze op een doos Flügel zou trakteren, als ze in staat zouden blijken de sportdag te winnen (waar mentorgroepen van alle studies aan meedoen). Onder het genot van een aantal biertjes, maakte mijn groepje zowaar het onmogelijke waar. We wonnen alle onderdelen en werden daarmee de winnaar van de sportdag. De dag was uiteindelijk pijnlijk voor mijn portemonnee, maar de Flügel zorgde voor een legendarische avond. Wat de belofte van drank wel niet kan doen voor de motivatie van een mentorgroep.’