‘In de Graduate School moeten promovendi fluitend naar hun werk gaan’
Lang niet alle onderzoeksinstituten beschikken over een 'Graduate School', een school speciaal voor promovendi. Bij de Faculteit der Rechtsgeleerdheid hebben ze er sinds vorig jaar wel een. Hoogleraar Michael Veder legt uit waarom de rechtenfaculteit hiervoor gekozen heeft.
De rechtenfaculteit richtte vorig jaar de negende Graduate School aan de Radboud Universiteit op. Inmiddels is de tweede lichting promovendi net van start gegaan met de introductie. In de Graduate School zijn alle promovendi binnen de faculteit ondergebracht, en worden cursussen en workshops verzorgd. Daarnaast regelt het instituut een introductie, waarbij de promovendi elkaar en de universiteit leren kennen.
Graduate Schools
De Radboud Universiteit telt negen Graduate Schools, verspreid over de verschillende faculteiten. De meeste hiervan ontstonden in de jaren na 2009, toen voormalig Minister van Onderwijs Ronald Plasterk subsidies verstrekte aan Graduate Schools. In de scholen zouden studenten meer vrijheid hebben om zelf het onderwerp van hun promotie te kiezen. Daarnaast slaan Graduate Schools vaak een brug tussen masterstudenten en promovendi, waardoor de stap van Master naar PhD wordt verkleind.
Een Graduate School is, anders dan de naam doet vermoeden, geen fysieke locatie. ‘De promovendi zitten nog steeds door het hele Grotiusgebouw verspreid’, zegt Michael Veder, vice-decaan van de rechtenfaculteit en voorzitter van de Graduate School. ‘En sommigen zitten zelfs helemaal niet hier. We hebben veel buitenpromovendi binnen de faculteit, die elders bijvoorbeeld advocaat zijn maar hier hun onderzoek doen. Zo is één van mijn promovendi een rechter in de VS.’
Community-gevoel
De Graduate School is om verschillende redenen opgericht, vertelt Veder. Ten eerste zijn er de praktische overwegingen: administratief gezien is het handig om alle promovendi, begeleiders en opleidingen in één instituut te verzamelen. Maar het gaat ook om wat Veder ‘community-gevoel’ noemt. ‘Je hebt zoveel verschillende soorten promovendi’, zegt hij. ‘Burgerlijk recht, staatsrecht, vennootschapsrecht. Binnen de Graduate School leren zij elkaar kennen. Als je dan vastloopt met je onderzoek is het gemakkelijker om even bij een andere promovendus binnen te lopen en om hulp te vragen.’
‘Je moet als begeleider een beetje het enthousiasme van de promovendus kunnen indammen.’
De meeste Graduate Schools aan de universiteit ontstonden zo’n acht jaar geleden, toen de overheid hiervoor subsidie verstrekte. Maar bij de rechtenfaculteit lag een praktische reden aan de oprichting ten grondslag. Promovendi bij rechtsgeleerdheid doen vaak langer over hun promotietraject dan bij andere faculteiten: gemiddeld zo’n zes jaar. Eén van de doelstellingen van de Graduate School is om deze doorlooptijd te verkorten. Zonder afbreuk te doen aan de kwaliteit van de proefschriften, benadrukt Veder.
Veder: ‘We vestigen onze aandacht bijvoorbeeld heel nadrukkelijk op de begeleiders. Voor hen organiseert de faculteit workshops. We zien vaak dat promovendi overenthousiast zijn, en allerlei interessante vragen bedenken bij hun onderzoek. Dat is hartstikke leuk, maar soms is het beter eerst te focussen op de onderzoeksvraag van de promotie en daarin concrete stappen te zetten. Voor je zes maanden losgaat op een zijpad, hoe interessant ook. Je moet als begeleider dus ook een beetje het enthousiasme van de promovendus kunnen indammen.’
Of de Graduate School hierin resultaat boekt is nog niet hard te maken. De promovendi zijn in ieder geval tevreden, zo blijkt uit evaluaties. ‘En dat is ook wat we willen bereiken’, zegt Veder. ‘De promovendi moeten lekker in hun vel zitten, fluitend naar hun werk gaan. Dat komt uiteindelijk ook ten goede aan de snelheid van hun promotietraject.’
