Sinds een aantal jaar doet de letterenfaculteit er alles aan om zoveel mogelijk studenten te overtuigen van haar aantrekkingskracht. Alle medewerkers worden beschouwd als ambassadeurs van hun eigen opleiding, en zouden ook als zodanig moeten functioneren, vindt de faculteit. Wie dat wil kan zelfs een training krijgen.

Laatst was Lotte Jensen met collega’s op bezoek in Polen. ‘Daar  gaf ik college aan tachtig studenten Nederlands’, zegt de hoogleraar historische letterkunde in haar kamer in het Erasmusgebouw. ‘Heerlijk, dacht ik, een volle collegezaal! Dat wil ik in Nijmegen ook.’

Het is al jaren een probleem om studenten Nederlands aan te trekken. Vorig jaar nog besloot de Vrije Universiteit om de opleiding Nederlands stop te zetten. In vergelijking met de rest van het land doet de Radboud Universiteit het niet slecht. Dit jaar zitten 32 studenten in het eerste jaar – twee meer dan vorig jaar. ‘Maar dat is nog steeds te weinig’, zegt Jensen. ‘Ooit waren we met zestig, één jaar zelfs met tachtig studenten.’

Iedereen ambassadeur

Nu de geesteswetenschappen in zwaar weer verkeren, is de strijd om nieuwe studenten belangrijker dan ooit. Aan de Nijmeegse Letterenfaculteit ging enkele jaren geleden het roer om – ook bij de vakgroep Nederlands. ‘Bij stafvergaderingen staat het aantrekken van nieuwe studenten bovenaan de agenda’, zegt Jensen. ‘Hoe kunnen we nieuwe studenten enthousiasmeren? Hoe kunnen we ons onderwijsprogramma vernieuwen?’

Het is niet meer alleen aan voorlichters of aan studieadviseurs om te vertellen hoe goed onze opleidingen zijn, zegt ook decaan Margot van Mulken. ‘We willen dat iedereen ambassadeur is van zijn of haar opleiding – zeker ook de mensen die lesgeven – en dat niet alleen bij de infodagen in april en mei.’

Dat moeten de medewerkers al dan niet in samenwerking met de voorlichters van de faculteit doen. ‘Niet iedereen vindt het even leuk dat de afdeling voorlichting meekijkt en suggesties doet’, zegt Van Mulken. ‘Maar als een voorlichting een mindere beoordeling krijgt, dan evalueren we wat we beter kunnen doen.’

Kaartenbak van Hilversum

De letterenfaculteit zet ook in op een andere manier om nieuwe studenten aan te trekken: zichtbaarheid in landelijke media. ‘Als Lotte Jensen of Marc van Oostendorp een stuk schrijven in De Volkskrant of NRC, staat onderaan de tekst dat ze aan de Radboud Universiteit werken’, zegt Van Mulken. ‘Dat is fijn, want zo weten toekomstige studenten – of tenminste hun ouders – dat er interessante mensen in Nijmegen werken.’

Naast de krant is televisie het medium bij uitstek om een groot publiek te bereiken. De decaan hekelt het feit dat televisieprogramma’s in Hilversum vaak erg op de Randstad zijn gericht. ‘Ze zoeken sneller een deskundige bij de universiteiten van Utrecht of Amsterdam dan bij ons. Wij moeten ook proberen om in de kaartenbak van Hilversum terecht te komen.’

Van Mulken beseft wel dat niet alle medewerkers van de faculteit staan te springen om op televisie te komen. ‘We overwegen een traject te laten ontwikkelen voor medewerkers door Radboud In’To Languages. Geïnteresseerden kunnen leren waar journalisten of redacties van televisieprogramma’s zoal op letten, hoe een voorgesprek verloopt en hoe je je zenuwen onder controle houdt.’ Een soort mediatraining, in feite.

Lotte Jensen weet de media al aardig goed te vinden. Sinds kort heeft de hoogleraar een column in De Volkskrant. In afwachting van een nieuwe toestroom studenten heeft ze geleerd om met minder tevreden te zijn. ‘Je moet ook realistisch zijn: ik zal nooit alle studenten kunnen enthousiasmeren voor achttiende- of negentiende-eeuwse literatuur’, zegt ze. ‘Maar als er één student een honoursproject wil doen op mijn onderwerp en daarop afstudeert, is mijn jaar geslaagd.’