Er is weer eens een plan om iets te doen aan de overvolle spitstreinen tussen Roermond en Nijmegen. Ondernemers zijn een lobby begonnen voor een dubbelspoor en een snelle trein. Annemarie Haverkamp reisde vanmorgen namens Vox heen en weer met Veolia. Veolia Transport staat op de zijkant van de roodwitte treinen met de snoezige neusjes. Transport is een toepasselijk woord. Doet denken aan veetransport. Kippentransport. Varkenstransport. De studenten staan met de konten tegen elkaar aan op het balkon en in de gangpaden van de trein die om 8.35 uur station Heyendaal binnenrolt. Trekken hun bleke wangen los van het raam om in beweging te komen. Buitelen over elkaar heen bij het verlaten van de wagons. Frisse lucht! Het transport is gelost. Opgelucht komt het treintje weer op gang. Door naar Nijmegen Centraal. De herfstzon doet de stofdeeltjes oplichten die door de studenten in de treinstellen zijn achtergelaten. Op station Heyendaal is het gedrang nog niet voorbij. In een lange rij staan studenten voor de Veolia-palen waar ze moeten uitchecken. ‘Vaak doen die poortjes het niet’, vertelt HAN-student Kay Volleberg. Hij heeft wijselijk een latere trein genomen en reist met medestudent Stan Venhuizen van Vierlingsbeek naar Heyendaal rond negen uur. Bijna elke dag zijn de studenten te vinden op de lijn Roermond-Nijmegen. Maandag tussen acht en negen is het het allerdrukst, weten ze. ‘Dan gaan studenten die in Nijmegen op kamers zitten met al hun spullen ook weer richting stad.’ Volleberg viel eens bijna flauw in zo’n veetransport. Hij stond op het balkon. Te druk, te weinig zuurstof. ‘Gelukkig kon je niet omvallen’, grapt Venhuizen. Er zijn ook dagen dat de mannen een trein voorbij moeten laten gaan omdat ze er simpelweg niet meer bij in passen. De oplossing? Langere treinen, denken ze. Het idee van een elektrisch dubbelspoor juichen ze toe. Een medereiziger die dagelijks van Cuijk naar Arnhem reist voor zijn werk – ‘er is geen peil op te trekken welke trein op welk moment vol zit – haalt zijn schouders op. ‘Dit is nog altijd sneller dan met de auto.’ Na negen uur daalt de rust neer over station Heyendaal. Geen vrouwenstem die om de vijf minuten aankondigt dat de vertraagde trein van vijf minuten geleden over vijf minuten binnenkomt. Je kunt de bladeren horen vallen. / Annemarie Haverkamp