Eerder deze week werd bekend gemaakt dat SIAM stopt. Thijs van Reekum, voormalig fractieleider en de huidige voorzitter van de landelijke studentenorganisatie ISO, blikt terug op zijn periode bij SIAM.

‘Het was een lastige opgave, maar niet onmogelijk, hield ik mijzelf voor. Dat heb ik keer op keer tegen mijzelf gezegd, een heel jaar lang. Ook ik heb moeten zoeken naar mogelijkheden om SIAM levende te houden. Deze week bleek het dus klaar. Bijna 15 jaar studentenbelangenbehartiging heeft zijn mooiste tijd gehad. 3 jaar geleden werd ik fractievoorzitter en lijsttrekker van SIAM. Dat ging op een – eigenlijk te – bizarre wijze. Ik werd gebeld vlak voor een tentamen dat tot 17.00 uur duurde of ik fractievoorzitter wilde worden. Om diezelfde 17.00 uur stond de deadline voor het inleveren van de kieslijsten. Eerlijk is eerlijk, dat kon echt niet, zeker niet voor een dergelijk belangrijke functie – ik zou wel ‘even’ secretaris van de studentraad worden. Nauwelijks wetende wat het in hield, ben ik aan dat medezeggenschapsavontuur begonnen. Tijdens de verkiezingen werd me al snel duidelijk dat ik aan een onmogelijke taak was begonnen. AKKUraatd was overal en in grote getale. Wij waren slechts met z’n drieën. We moesten de hele campagne voeren met een onduidelijke boodschap. Daar bovenop kwam de berichtgeving over SIAM. De tendens was enkel negatief, van USR-dwerg tot CV-neukers, van alles kwam voorbij. Verwijten die deels terecht waren, want in het verleden was SIAM de partij voor studenten die iets op hun CV wilden, maar waar ik nauwelijks weet van had voordat ik er aan begon en me ook niet mee verbonden voelde. Het verleden hing als een schaduw over alles wat we deden. Het hele jaar heb ik gepoogd dat negatieve imago af te schudden door met alternatieve ideeën te komen. Zo ben ik begonnen met de afschaffing van live hoorcolleges (dus via een livestream college volgen en dat uiteindelijk via een USR-notitie succes had) en hebben we een poging ondernomen om op facultair niveau het democratisch gehalte te versterken door te pleiten voor 50-50 stemverhouding in plaats van de huidige 60% voor personeel en 40% voor de studenten. Uiteindelijk was er voor het eerst sinds een aantal jaar een positief nieuwsbericht over SIAM te lezen op ANS. We besloten een vereniging op te richten om meer actievelingen te krijgen en zorg te dragen voor continuïteit. Aan het eind van het jaar kwam er nog een partij bij: asap. Waar wij voorheen altijd konden rekenen op de anti-AKKUraatd stem, was deze nu ineens onzeker. Een goede campagne met een heel leuk team leidde uiteindelijk tot slechts een kleine 70 stemmen verlies. Dat bleek onvoldoende voor de tweede zetel en dus moest Siam met 1 man verder. Nu is het klaar, deze constructie bleek beperkt houdbaar. 2 jaar lang is er nog geprobeerd om dit schip te keren met een eenmansfractie. Het schip was niet meer te keren en is uiteindelijk gestrand aan wal. Ik ben SIAM wel ontzettend dankbaar, het heeft mij uiteindelijk gemaakt tot landelijk studentenvertegenwoordiger. Het is nu taak aan anderen om die leerschool te zijn.’ Thijs van Reekum.