Veel bomen in het bos tussen het nieuwe Maria Montessorigebouw en de wijk Brakkenstein moeten tegen de vlakte. De sparren zijn aangetast door de laatste twee droge zomers én vielen ten prooi aan de letterzetter, een keversoort. Gisteren startte de kap.

Eerst het ronken van de motorzaag, dan het kraken van de vallende boom en als sluitstuk een droge plof op de grond. De hoge sparren langs het Disveldpad, het fietspad tussen de wijk Brakkenstein en de campus, moeten er allemaal aan geloven.

Vandaag is het Universitair Vastgoed Bedrijf (UVB) begonnen met een ingrijpende kap van het bos. Op een oppervlakte van zo’n vijfduizend vierkante meter moeten honderden bomen neer. De rustige carnavalsweek gebruikt het vastgoedbedrijf om een start te maken met de klus: eerst met de bomen die dicht tegen het Disveldpad aan liggen, want die kunnen de veiligheid voor campusbezoekers in gevaar brengen. De kap van de rest van het sparrenbos volgt in het najaar.

Genadeklap

‘De bomen moeten neer omdat ze geleden hebben onder de twee droge zomers’, vertelt Edwin Steenweg van de afdeling beheer, die de kapwerkzaamheden coördineert. ‘Je ziet dat ze nauwelijks nog groen hebben. En wat ze nog hebben, is binnen de kortste keren ook weg.’

De genadeklap werd gegeven door klein beestjes, de letterzetters, die massaal onder de bast eieren zijn gaan leggen. ‘Hun larven beginnen onder de bast de boom op te vreten. De watertoevoer van de boom lijdt daaronder en uiteindelijk krijgt hij geen suiker en voedingsstoffen meer.’ De loofbomen die in het bos staan, hebben geen last van de letterzetter en kunnen blijven staan.

‘Studenten zitten te wachten op buitenwerkplekken, liefst met goede wifi en stopcontacten’

Ondertussen valt er weer een boom op de grond. Medewerkers van het ingehuurde hoveniersbedrijf zagen de stammen in gelijke stukken van drie meter, waarna de grijpkraan de stammen netjes opstapelt. Het hout blijft vooralsnog op de campus en wordt waar mogelijk hergebruikt. Naar de biomassacentrale kan altijd nog.

Werkplekken in het bos

De kap zal een flink gat in het bos slaan. Het vastgoedbedrijf denkt nog na over een nieuwe invulling van het gebied. ‘Het moet in ieder geval een bosrijke omgeving blijven, maar we houden verder alle opties open’, zegt UVB-manager Ferry Soetekouw. ‘We gaan bijvoorbeeld nog in gesprek met het platform biodiversiteit van onze universiteit.’

Maar ook studenten zullen worden geconsulteerd, belooft Soetekouw. ‘We hoorden al dat zij wel zitten te wachten op meer buitenwerkplekken. En dan het liefst op een plek met goede wifi, stopcontacten en een watertappunt. Of dat allemaal mogelijk is weet ik nog niet, maar we gaan kijken wat we kunnen doen.’

Hoe dan ook zal er bij de toekomstige aanplanting rekening worden gehouden met het veranderende klimaat. Bovendien is de zandgrond waarop nu nog veel sparren staan behoorlijk schraal. ‘We weten bijvoorbeeld dat een berk daar niet goed tegen kan’, zegt Soetekouw. ‘Die komen er dus sowieso niet.’