Ieder jaar ontvangt de Radboud Universiteit honderden buitenlandse studenten. Zij werpen een frisse blik op het studentenleven in Nijmegen (voor de liefhebber: change perspective!). Vox sprak met vier internationals die binnenkort weer afreizen naar huis. Wat vinden zij van de universiteit en wat kan beter?

Niyara Mardamova (31) uit Oezbekistan volgde een deel van haar master in Planning, Environment and Territories aan de Radboud Universiteit. ‘Als eerste viel me op dat iedereen gewoon bij de ingang van de universiteitsbibliotheek staat te roken. Het is smerig, ongezond en het ziet er erg onprofessioneel uit.’

Naast het rookbeleid noemt Niyara de mate – of beter: het gebrek aan – internationalisering. ‘De Radboud Universiteit wil erg internationaal overkomen, maar nog steeds zijn er heel veel bordjes of aanwijzingen in het Nederlands geschreven. Op de wc’s in de Refter staat een ‘H’ of een ‘D’ op de deuren. Ik had geen idee waar ik naar binnen moest.’

Toch is Niyara alles behalve negatief over de Radboud Universiteit. ‘De universiteit heeft fantastische plekken. De rechtenbibliotheek is mijn favoriet om te studeren en het Cultuurcafé is een geweldige plek om te socializen.’

Griffin Smith (21, bachelor geschiedenis) heeft als Amerikaan in Nijmegen de tijd van zijn leven gehad, zo zegt hij zelf. ‘De Radboud Universiteit doet enorm zijn best om een fijne cultuur te creëren voor internationale studenten. De oriëntatieweek zorgde ervoor dat ik heel snel in contact kwam met andere internationale studenten. Toch zorgde dit ook een beetje voor een bubbel. Voor mij als internationale student was het heel moeilijk om in contact te komen met Nederlandse studenten, iets wat ik wel graag zou willen. Het zou heel leuk zijn als de universiteit zou proberen ons meer te integreren in de Nederlandse studentencultuur.’

In de koffiehoek zitten Lara (23, master filosofie, Italië) en Marietta (24, master politicologie, Zwitserland). Ze weten meteen al een paar punten van verbetering te noemen. ‘Waarom hebben ze de magnetrons weggehaald in de Refter? Het eten is daar verschrikkelijk, dus laat ons dan in ieder geval ons eigen eten opwarmen’, zegt Marietta. Daarnaast ziet Lara enorme verschillen met haar Italiaanse universiteit in Milaan. ‘Alles is in Nijmegen goed geregeld. Zo heb ik bijvoorbeeld vorig jaar mijn bachelor in Milaan gehaald, maar dat diploma heb ik nog steeds niet binnen. In Italië duurt alles echt stukken langer.’

Lara lijkt als filosofiestudent lovend over de universiteit hier, toch heeft ze haar bedenkingen bij de universiteitsbibliotheek. ‘Waarom zijn er maar weinig goede romans te vinden zoals van Tolstoj of Leopardi. Veel internationale studenten hebben geen bibliotheekpas, dus komen wij maar moeilijk aan goede boeken voor in onze vrije tijd.’