Een nieuwe stad, een nieuwe studie: de introductie is hét moment om nieuwe vrienden te maken. Sommige van die vriendschappen overleven de roerige studietijd. Zoals die van Hedwig Roeling en Gea de Groot, die elkaar leerden kennen tijdens de introductie van psychologie in 1990.

Gea: ‘Toen Hedwig bij mij in de mentorgroep kwam, studeerde ik al een jaar psychologie. Ik woonde met twee vriendinnen in een flatje in de Neptunusstraat. Op de eerste avond van de intro hadden we iedereen bij ons thuis uitgenodigd.’

Hedwig: ‘Ik moest aanbellen en Gea deed open. Zij had toen heel kort haar. Ze vroeg wie ik was en waar ik vandaan kwam. Eigenlijk ging alles vanzelf.’

Gea: ‘We hadden de mentorenvoorbereiding gedaan, dan leer je hoe je de groep een beetje op zijn gemak moet stellen.’

Hedwig: ‘Eerst speelden we een spelletje waarin we dieren moesten uitbeelden. Daarna zijn we naar de stad gegaan. De intro duurde anderhalve week, we gingen elke avond uit. Het was één groot feest.’

Gea: ‘Voor ieder mentorkind hadden we een bijnaam. We plaagden Hedwig altijd met het feit dat ze van de prairie kwam.’

Hedwig: ‘Iedereen woonde in Nijmegen, ik kwam als enige uit de Achterhoek – de prairie volgens mijn mentoren. Daar was niet veel te doen, in Nijmegen kon je elke avond ergens naartoe: dat was heel anders.’

Gea: ‘We fietsten naar de intro in het Limburgse Well, zo’n 40 kilometer van Nijmegen. In onze groep zat een jongen zonder fiets: die heeft de hele rit op de bagagedrager gezeten.’

Hedwig: ‘Toen we na uren fietsen doodmoe in Well aankwamen, was er een voedselgevecht met roze puddinkjes aan de gang, die niemand te vreten vond.’

Gea: ‘Tijdens de studie hadden we niet zo veel contact met elkaar, maar we kwamen elkaar wel vaak tegen in het Spinozagebouw of bij het uitgaan.’

Hedwig: ‘Ik vond het fijn dat je mensen had waar je met alle vragen naartoe kon – niet alleen over de studie. Mijn mentoren waren gelukkig niet alleen serieus, ze hielden ook van feestjes en van gezelligheid.’

Gea: ‘Na onze studies raakten we elkaar even uit het oog. Facebook bestond toen nog niet.’

Hedwig: ‘Ik werkte een tijdje in Zutphen en in Utrecht, maar in 2008 keerde ik terug naar de Radboud Universiteit. Toen ik een loopbaantraject deed, werd Gea mijn coach. Kon ik haar opnieuw mama noemen (lacht).’

Gea: ‘Op borrels en activiteiten na het werk pikken we meteen de draad weer op. Drie jaar geleden vroeg Hedwig of ik wilde meedoen aan de voorronde van de dag van het Levenslied. Stonden we samen ‘Pappie loop toch niet zo snel’ te zingen en ‘Ik krijg een heel apart gevoel vanbinnen’.

Hedwig: ‘Helaas hebben we toen net het podium gemist. Binnenkort doen we wel mee met de Troost van Oost.’

Gea: ‘We moeten dringend beginnen met oefenen, want op 2 november gaat het los.’

Gea de Groot (47) werkt bij het Expertisecentrum Ontwikkeling van de Radboud Universiteit. Hedwig Roeling (49) is directeur van de Personeelsvereniging van de Radboud Universiteit.