Een nieuwe stad, een nieuwe studie: de introductie is hét moment om nieuwe vrienden te maken. Sommige van die vriendschappen overleven de roerige studietijd. Zoals die van Funs Elbersen en Emma Janzing, die elkaar leerden kennen tijdens de introductie van politicologie in 2013.

Emma: ‘Wanneer we echt aan de praat raakten weet ik niet, volgens mij op dag één al. Wat ik me nog wel herinner is dat we met z’n tweeën overbleven in de El Sombrero, weet je dat nog?’

Funs: ‘Haha, je weet wel dat dit op een website komt, toch? Ik herinner me dat we heel veel heen en weer moesten fietsen en dat ik toen een tijd naast Emma heb gefietst. Zij had al een jaar gestudeerd en ik heb altijd veel naast mijn middelbare school gedaan, dus wij vonden het allebei niet zo spannend. Dat deelden we.’

Emma: ‘Daarnaast hebben we veel dezelfde interesses.’

Funs: ‘We zijn allebei heel erg politiek georiënteerd. We keken toen allebei veel naar good old Pauw en Witteman en lazen allebei veel. Het was gemakkelijk om over andere dingen te praten dan introductiedingen.’

Emma: ‘En we lachen veel. Dat is het sterkste aan onze vriendschap, we zijn altijd aan het lachen.’

Funs: ‘We zijn allebei vrij sarcastisch en nemen onszelf en de wereld graag op de korrel.’

Emma: ‘Tijdens onze studietijd hebben we samen gewoond, samen gestudeerd, samen gewerkt…’

Funs: ‘Ik zag Emma rechten studeren naast haar studie politicologie en nadat ik daar met haar over praatte, heb ik dat ook gedaan.’

Emma: ‘Toen ik in Zuid-Afrika ging studeren, iets waar Funs het niet mee eens was, heeft hij een afscheidsdiner voor me georganiseerd en mijn vrienden en familie uitgenodigd. Hij had allemaal lekkere dingen gemaakt, dat was erg leuk.’

Funs: ‘Een niet onbelangrijk deel van mij was het er niet mee eens uit eigenbelang. We deden allebei een dubbele studie en hadden daarom veel steun aan elkaar. Toen Emma naar Zuid-Afrika ging, dacht ik: “daar gaat mijn bieb-maatje”. Maar uiteindelijk ging de tijd ook wel snel. Nu is mijn nieuwe doel om Emma uit diplomatieke dienst te houden. Misschien moet ik een baantje bij mijn huidige werkplek voor haar regelen, de rechtbank in Arnhem.’