Ga er maar aan staan: het Nijmeegse gemeentebeleid verdedigen dat de studentenhuisvesting in goede banen moet leiden. GroenLinksraadslid én student Cherelle de Leeuw deed gisteravond een poging bij een avond van de historische vereniging Numaga. ‘Uiteindelijk wil ik niet dat studenten op straat komen te staan.’

Ze was er vóór haar ambtstermijn al voor gewaarschuwd dat de portefeuille ‘wonen’ nogal een emotionele is. Kom aan het woongenot van mensen en ze komen in verweer. Toch pakte politicologiestudent Cherelle de Leeuw de handschoen op toen ze vorig jaar werd verkozen tot gemeenteraadslid van GroenLinks.

Alweer jaren geleden kwamen bewonersorganisaties voor het eerst in opstand tegen het liberale beleid dat Nijmegen voerde op het gebied van studentenhuisvesting. Huiseigenaren werd geen strobreed in de weg gelegd om panden om te zetten tot studentenwoningen: er was immers dringend behoefte aan meer kamers. Vooral in wijken rondom het centrum schoten de studentenhuizen als paddenstoelen uit de grond – de kamermarkt is goede business.

Vorig jaar maakte de gemeente een draai. Niet dat de zogenoemde ‘verkamering’ opeens een halt werd toegeroepen, maar er kwamen wel strengere regels (zie kader).

Weerbarstig

De koerswijziging van de gemeente is het gevolg van ‘geluiden uit de stad’, zei Cherelle de Leeuw gisteravond in filmhuis O42. Niet alleen bewoners klagen over toenemende overlast van studentenpanden, ook studenten zelf zijn de dupe: zij wonen vaak in huizen waar hun huisbaas het niet zo nauw neemt met de regels van brandveiligheid en huurdersrechten.

Tijdens het debat van de historische vereniging Numaga stond De Leeuw tegenover Ralf Nieuwenhuijsen van platform Kamerbreed – de bewonersorganisatie met het dominantste geluid in het studentenhuisvestingsdebat. Volgens Nieuwenhuijsen heeft GroenLinks, samen met de andere coalitiepartijen, studenten in de armen van de huisjesmelkers gedreven, door zelf te weinig het voortouw te nemen bij het bouwen van goede studentenkamers.

Maar met de nieuwe regels heeft de gemeente het toch prima voor elkaar, stelde moderator en Gelderlander-journalist Eric Reijnen Rutten een plagerige vraag. ‘Op papier wel’, aldus Nieuwenhuijsen. Maar in de praktijk blijkt dat de Omgevingsdienst ODRN, verantwoordelijk voor het verlenen van omzettingsvergunningen en het toezicht op studentenhuizen, bij lange na niet bij machte is om in actie te komen bij alle klachten die binnenkomen.

Meeste overlast

‘De praktijk is inderdaad weerbarstiger dan de theorie’, gaf De Leeuw toe. ‘Daarom kijkt de ODRN in de eerste plaats naar prioriteitsgebieden. Waar is de meeste overlast? Daar moeten we de boel als eerste op orde krijgen.’

Op de achtergrond speelt mee dat de gemeente, net als jaren geleden toen er kamernood was, in een spagaat staat. Voorheen was de gemeente blij met elk huis dat werd omgebouwd tot studentenpand, want aan kamers was groot gebrek. Nu maakt de gemeente jacht op illegale studentenpanden, waarmee het moment nadert dat het eerste studentenhuis ontmanteld wordt vanwege het niet nakomen van de regels. Met als gevolg: studenten die op straat komen te staan.

En daar zit eigenlijk niemand op te wachten. Zeker Cherelle de Leeuw van GroenLinks niet.