Jelle loopt stage bij Nederlandse ambassade in Ankara: ‘De hulp is in volle gang’
-
Ingestort gebouw in Diyarbakır, Turkije. Foto: Wikimedia Commons
Afgelopen week werden Turkije en Syrië getroffen door enkele grote aardbevingen, hele regio’s in beide landen liggen in puin. De Nederlandse ambassade in Ankara, waar Jelle Sterken stagiar is, fungeert als schakel tussen Turkse autoriteiten en de Nederlandse overheid en bedrijven die hulp willen bieden. ‘Veel mensen zijn aangeslagen.’
Bij de aardbevingen in Turkije en Syrië begin deze week zijn zeker 16.000 mensen omgekomen, de verwachting is dat dat cijfer de komende dagen verder zal stijgen.
Hemelsbreed ligt Ankara zo’n 750 kilometer van Gaziantep, de Turkse stad waar de aardbevingen afgelopen week hard hebben toegeslagen. Toch waren de aardschokken begin deze week voelbaar tot in de Turkse hoofdstad, waar de Nederlandse ambassade huist.
Trillen
‘Van de eerste grote aardbeving, ’s nachts, heb ik gelukkig niets gemerkt,’ vertelt Jelle Sterken. ‘Veel collega’s zijn er wel wakker van geworden.’ Bij de tweede grote beving was Sterken op de ambassade. ‘Het gebouw begon te trillen’, zegt hij. ‘Als je het hier al merkt, dan is het haast niet voor te stellen wat mensen in Gaziantep, Hatay en Syrië moeten hebben doorstaan.’
Sterken studeerde in juni af van de duale master International Business en Development Studies aan respectievelijk de Radboud Universiteit en University of Glasgow. Sinds september loopt hij stage op de economische afdeling van de Nederlandse ambassade in Ankara. ‘Een combinatie van inhoudelijke en administratieve werkzaamheden’, noemt hij het.
‘Onze hulpverleners zijn er al in geslaagd om een aantal mensen levend onder het puin vandaan te halen’
Over de Turkse macro-economische situatie schrijft hij onder andere rapporten voor het ministerie van Buitenlandse Zaken in Den Haag. Ook woont hij netwerkevenementen bij waarover hij verslagen schrijft voor collega’s.
Hulphonden
Sinds deze week maken Sterken en zijn collega’s extra lange dagen, vooral om duidelijkheid te krijgen over eventuele Nederlandse slachtoffers en helpen van de Nederlanders die in het getroffen gebied gestrand zijn. ‘Daarnaast brengt mijn team de Nederlandse bedrijven die een steentje bijdragen aan deze verschrikkelijke humanitaire ramp in contact met de Turkse autoriteiten. Onze ambassade brengt ook in kaart welke hulp de Turkse autoriteiten kunnen gebruiken.’
Volgens Sterken verloopt het contact langs beide kanten goed. ‘De hulp is in volle gang’, zegt hij. Op dit moment is een Nederlands reddingsteam ter plekke in de getroffen regio. ‘Onze 65 hulpverleners en acht hulphonden zijn er al in geslaagd zijn om een aantal mensen levend onder het puin vandaan te halen.’
Ook het ambassadepersoneel zelf draagt een steentje bij. ‘In een kantoorruimte hebben we spullen verzameld die later deze week naar het getroffen gebied gaan. Denk aan materiaal wat het meest nodig is, zoals eten, dekentjes en kleding voor baby’s. We staan ook in contact met hulporganisaties in Ankara.’
Kolonnes
Hoewel Ankara ver weg ligt van het aardbevingsgebied, voelt dat volgens Sterken niet zo aan. ‘Met de auto ben je zo’n acht uur onderweg – op dit moment veel langer, want veel wegen zijn kapot – maar dat zou je niet zeggen’, zegt Sterken. ‘We zien regelmatig kolonnes met vrachtwagens of ambulances voorbij rijden die onderweg zijn naar de getroffen gebieden.’
‘Ondanks de verschillen in het land is er veel solidariteit’
Daarnaast, aldus de stagiair, hebben veel mensen in de hoofdstad familieleden en kennissen die de ramp niet overleefd hebben of dakloos zijn. ‘Je merkt dat veel mensen aangeslagen zijn, ze zijn ergens anders met het hoofd. Ondanks de verschillen in het land is er veel solidariteit. De emotionele betrokkenheid is enorm, ook met de Syrische slachtoffers – zij mogen zeker niet vergeten worden in dit verhaal.’
‘Gelukkig is mijn familie ongedeerd’
Promovenda Aysegül Güneyli heeft heel wat familieleden in Gaziantep, haar zomervakanties bracht ze steevast door in een vakantiehuis in Hatay. Beide plekken werden deze week geteisterd door zware aardbevingen.
Sinds september is de Turkse Aysegül Güneyli promovenda aan de Radboud Universiteit. Ze groeide op in Istanbul, maar de familie van haar vader woont al meer dan tweehonderd jaar in Gaziantep. ‘Mijn grootmoeder, ooms en tantes wonen er, net als heel wat vrienden en kennissen’, zegt ze. ‘Normaal ga ik er twee à drie keer per jaar naartoe.’
Güneyli heeft er dan ook bange momenten opzitten. De eerste aardbeving gebeurde zondagnacht, toen ze sliep. ‘Bij het opstaan had ik veel berichtjes op WhatsApp’, zegt ze. ‘Eerst belde ik met mijn ouders in Istanbul, daarna probeerde ik mijn grootmoeder in Gaziantep te bereiken. Het duurde even voordat ik haar te pakken kreeg. Ze was in schok, maar het gebouw waar zij en mijn ooms en tantes wonen is gelukkig blijven staan.’
Naar omstandigheden gaat het goed met vrienden en familieleden van Güneyli. ‘Maar veel familieleden, vrienden en kennissen kennen mensen die zijn vermist of overleden’, zegt ze. ‘Twee vrienden van mijn zusje zijn omgekomen, ze waren allebei zo’n twintig jaar oud.’
Groot probleem, vertelt Güneyli, is dat veel huizen en appartementen in het aardbevingsgebied niet erg stabiel zijn. ‘Niemand durft nog te vertrouwen op de veiligheid van zijn of haar eigen huis’, zegt ze. ‘Maar de situatie is het zwaarst voor mensen met een lagere sociaal-economische status, want hun huizen liggen vaker in gebieden die niet veilig zijn voor aardbevingen. Ook de komende maanden zullen ze de meeste hinder ondervinden, want vaak hebben ze geen auto om in te slapen, geen geld op de bank, geen verzekeringen, laat staan huizen in andere steden.’
‘Gaziantep is een erg grote stad. Veel mensen uit het Oosten van Turkije verhuizen naar Gaziantep om te werken of te studeren. Het is er heel heet in de zomer en erg koud in de winter – dat laatste maakt het nu erg lastig voor mensen zonder dak boven hun hoofd.’
Door de aardbevingen in haar thuisland vindt de promovenda het niet eenvoudig om zich te concentreren op het werk. ‘In Turkije zou ik nu de hele dag naar televisie kijken’, zegt ze. ‘Hier volg ik het nieuws vooral via Twitter en Instagram. Er is wel veel informatie, maar niet alle berichten zijn even betrouwbaar.’
In Hatay, de Turkse provincie die is ingeklemd tussen de Syrische grens en de Middellandse Zee, heeft de familie van Güneyli een vakantiehuis. In haar jeugd bracht ze er hele zomervakanties door. ‘Met de bergen die aan zee grenzen is het er heel mooi’, zegt ze. ‘Er zijn veel historische plekken: kastelen, kerken, kloosters en moskeeën. Ook hier wonen veel vluchtelingen, ik vrees dat zij hard geraakt zijn door deze ramp.’
Radboud Reflects organiseert donderdagmiddag een Actualiteitencollege over de aardbevingen in Turkije en Syrië. Meer info via deze link.
