In online discussies over Oost-Europeanen laten Wilders’ critici haar steevast de revue passeren: de Hongaarse echtgenote van Wilders. Dat Wilders haar – terecht – niet in verband brengt met de verwerpelijke PVV-Polen-verklikservice maakt hem nog niet hypocriet. Ik roemde verstokte roker Ab Klink destijds juist vanwege de invoering van zijn slagvaardige rookverbod. Het liefst had ik mevrouw Wilders ook buiten deze column gehouden, maar toen zelfs Ramsey Nasr afgelopen zaterdag haar paspoort in zijn opiniestuk in NRC Handelsblad besprak, was voor mij de maat vol: houd de vrouw van Wilders er buiten!

De vrouw van Wilders neemt geen deel aan de discussie en verdient, zoals iedereen, haar privacy. Dat zij toevallig een relatie heeft met de PVV-leider maakt haar nog niet schuldig. In dit land is het gelukkig toegestaan om een relatie te onderhouden met politici, zonder daarmee zelf voor de spotlights te kiezen. Van een ‘er zelf voor kiezen’ is geen sprake. Sommige mensen voelen zich aangetrokken tot een machtig persoon en sommigen worden verliefd op iemand ondanks de publieke status. In haar geval tasten we in het duister.

Eigenlijk vind ik dat heel mooi, dat ook de vrouw van misschien wel de meest gehate persoon in Nederland haar privacy redelijk weet te behouden. Dat gun ik haar en haar man tot wiens achterban ik zeker niet behoor, ook. Dat politici en hun partners – wier verderfelijke uitspraken enkele extremisten niet bevalt – reeds in een isolement tussen beveiligers moeten leven, is al droevig genoeg.

De referenties naar Wilders’ echtgenote zijn ook helemaal nergens voor nodig. Zijn flinterdunne frustratie-argumentatie behoeft geen verwijzingen naar zijn persoonlijke levenssfeer om ze door te prikken. Iemand die verwijzingingen naar andermans partner, sekse, naam, geaardheid, familie of uiterlijk inzet om een punt te maken diskwalificeert daarmee over het algemeen vooral zichzelf.