In twintig studentenkamers werd gisteravond het zeventiende Stukafest - een Nijmeegse vondst die inmiddels is uitgewaaierd naar vijftien steden - gehouden. Vox-medewerker Mirte van Rooijen bezocht drie optredens en zag schrijvers, danseressen en het duo Saxy Cello.

De Jonge Blonde Goden
De eerste halte van deze avond aan de Staringstraat bestaat uit een literaire en muzikale rondreis door Amerika. Door middel van pakkende verhalen en swingende muziek weten schrijvers Wout Waanders en Laurens van der Linde de studentenkamer om te toveren tot een stukje Amerika. Het duo vertelt spannende avonturen over autopech in de bloedhitte van Zuid-Amerika en dansen op een Amerikaanse bar met Halina Reijn, of was het toch Giel Beelen?

De verhalen zijn bijna te mooi om waar te zijn, maar weten zeker de reislust van het hele publiek op te wekken.

Dansstorm Oost

De tweede halte op de Stukafestroute is slechts enkele minuten lopen vanaf de eerste halte, op de Van der Brugghenstraat. De fiets kan hierdoor veilig op haar zwaarbevochte plekje blijven staan. Een goede keuze, want ook bij Dansstorm Oost is sprake van een uitverkochte kamer. Alle bezoekers zitten netjes rond een groot vierkant. Op deze plek voeren twee danseressen hun moderne dans-choreografie uit. Via vallen en opstaan weten zij het publiek mee te nemen van vrolijkheid naar verdriet, en van boosheid naar verwondering.

Zelfs als de muziek stopt en na enkele minuten wordt vervangen door woeste klanken van storm blijft het duo door dansen. De twee lijken onaangetast door de wereld buiten hun speelveld. Die wereld draait toch wel door. Zo ook tijdens Stukafest, want de derde en laatste ronde staat te wachten.

Saxy Cello
Nu staat muziek centraal. Saxy Cello is een duo dat klassieke muziek combineert met stand-up comedy. Jos Baggermans (Saxofoon) en Noam Staal (Cello) spelen in de Vondelstraat muziek van bekende componisten zoals Mozart en Bach en wisselen dit af met moderne stukken. Ze weten het publiek mee te krijgen in de saxofoonsolo die wordt gecombineerd met moderne bastonen. Al had Baggermans het publiek al mee toen hij vertelde dat het stuk ging over een buitenwandeling naar het toilet. Een beller in het publiek had die wandeling beter even kunnen maken, want hij wist het optreden tot viermaal toe te onderbreken.

Als goedmaker spelen Baggermans en Staal nog een klein slaapliedje. Al is dit voor veel bezoekers nog niet nodig, want ze gaan nog tot in de kleine uurtjes door op het Stukafeest. / Mirte van Rooijen