Na de ophef van een maand geleden is het platform Kamerbreed snel naar de achtergrond verdwenen. In de luwte is Kamerbreed wel wijzer geworden. Nieuw doelwit: de huisjesmelkers.

Eind oktober gooide het platform Kamerbreed de knuppel in het hoenderhok. Via lokale media zocht zij de publiciteit voor een probleem: geluidsoverlast, overdaad aan afval en grofvuil op straat en te veel fietsen in het straatbeeld als gevolg van de verkamering van Nijmegen. Onder de studenten werd verrast gereageerd. ‘Als ze zo veel problemen met ons hebben, waarom bellen ze dan niet gewoon aan?’ Na een paar weken radiostilte van kamerbreed vond Vox het tijd om eens uit te zoeken wat de stand van zaken is. Mickel Moors van Kamerbreed legt uit dat het platform ontstaan is uit meerdere buurtoverleggen.’Dit probleem kunnen we alleen aanpakken op gemeentelijke niveau.’ Moors is zelf na zijn opleiding psychologie van Eindhoven naar Nijmegen verhuisd en woont nu tussen twee studentenhuizen in. Aan de ene kant loopt de communicatie via de bewoners zelf, aan de andere kant via de huisbaas. ‘Ik ben niet bang om bij de buren aan te bellen, maar ik kan begrijpen dat bijvoorbeeld een alleenstaande oude dame makkelijk geïntimideerd raakt door de manier waarop sommige studenten zich gedragen.’ Ook voor jonge gezinnen denkt hij dat de mix met studenten in de buurt niet ideaal is. ‘Het zijn gewoon compleet andere levensstijlen.’ Daarnaast is de sociale cohesie voor Moors erg belangrijk. ‘Neem nou de Sint Annastraat. Daar zijn gigantisch veel panden in studentenwoningen omgedoopt. De bewoners krijgen daar dan ook bijna niets geregeld omdat ze elkaar simpelweg niet zien. Iedereen zit op zichzelf.’ Onveilig Volgens Moors ligt het probleem niet zozeer bij de studenten, maar eerder bij de verhuurders. Hij ziet veel te vaak dat eengezinswoningen volgepropt worden met zes of meer studenten die vervolgens de hoofdprijs voor hun kamer moeten betalen. De gemeente zou hier veel aan kunnen doen. ‘In Nijmegen is het te gemakkelijk en te goedkoop om een verhuurdersvergunning te krijgen. De gemeente controleert amper op de staat van de studentenpanden waardoor deze vaak te gehorig en onveilig zijn.’ Dit probleem is natuurlijk niet zomaar opgelost, ziet Moors in. Nijmegen moet volgens hem zo gastvrij blijven als het altijd geweest is, maar er moeten wel spelregels opgesteld worden. ‘De eerste stap die we nu moeten zetten is met alle belanghebbenden om tafel te gaan.’ De universiteit, de hogeschool, de SSHN, de gemeente, particulieren, studenten en andere bewoners zijn allemaal welkom om deel te nemen aan deze discussie. De hoop is dat in het proces al een wederzijds begrip zal ontstaan. Waar en wanneer deze volgende stap wordt gezet is nog steeds niet duidelijk. Voor vragen kan men terecht bij [email protected]. Er zou ook al een site online moeten zijn, maar deze is nog steeds niet te vinden. / Sebastiaan Vlamings