Op stadseiland Veur-Lent speelden kinderen van groep 8 vanochtend de rechtszaak van het Nijmeegse scooterdrama na. Dat gebeurde tijdens Radboud Kids, een activiteit om kinderen kennis te laten maken met de vakgebieden van verschillende faculteiten. ‘Ik eis een gevangenisstraf van acht jaar.’

In een wit tentje op Veur-Lent, op een vochtig grasveld vlakbij stadsbrug De Oversteek, hangt een portret van Koning Willem-Alexander. Vijf kinderen van groep 8 van de Hatertse bassischool De Vossenburcht worden in een toga geholpen. Zij spelen dadelijk officier van justitie, advocaat en hulp van de rechter in een simulatie van de rechtszaak van het Nijmeegse scooterdrama. Zij worden daarbij geholpen door medewerkers en studenten van de Faculteit der Rechtsgeleerdheid.

Het rollenspel is onderdeel van Radboud Kids, waarbij leerlingen van verschillende basisscholen in Nijmegen kennismaken met de vakgebieden van de verschillende faculteiten. Bij het nagemaakte Romeinse masker maken de leerlingen kennis met archeologisch onderzoek, wat verderop ontdekken ze hoeveel bloed het hart te verwerken krijgt bij verschillende soorten inspanningen. Het evenement op Veur-Lent past in de feestweek naar aanleiding van het honderdjarige bestaan van de universiteit.

Capuchon

De gebeurtenissen rondom het Nijmeegse scooterdrama spelen zich af in 2010 op de Canisiussingel in de Nijmeegse binnenstad. Twee jongens die een overval willen plegen op het Belvoirhotel slaan op de vlucht wanneer ze de politie zien staan. Ze doen dat zo roekeloos dat ze met volle vaart een voetganger aanrijden. Die komt daarbij om het leven.

‘We hebben deze zaak gekozen omdat deze maatschappelijk relevant is, en feitelijk redelijk eenvoudig’, vertelt docent Bestuursrecht Saskia Hillegers, die de sessie samen met haar collega’s Max Theunisse en Claire Seijsener in goede banen leidt. ‘We willen de kinderen een beetje prikkelen om na te denken over medeplegen, daderschap en andere juridische kwesties.’

‘We willen de kinderen een beetje prikkelen’

Of het niet een beetje een lugubere zaak is om na te spelen met leerlingen? ‘Daar hebben we inderdaad over nagedacht, want het zou bijvoorbeeld een impact kunnen hebben op kinderen die een heftig verkeersongeluk hebben meegemaakt’, zegt Hillegers. ‘De organisatie heeft dit voorgelegd aan de leerkrachten van de klassen die komen.’

Twee keer vier jaar

De rest van de klas heeft inmiddels plaatsgenomen op houten bankjes in de geïmproviseerde zittingszaal. ‘Weten jullie wie deze twee mensen met capuchons op zijn?’, vraagt Seijsener, wijzend naar twee studenten van de rechtenfaculteit die naast de advocaten zitten. ‘De daders!’, roept een van de kinderen. ‘Dat weten we nog niet,’ legt Seijsener uit. ‘Maar het zijn wel mensen die voor de rechter moeten komen. We noemen ze de verdachten.’

‘Aan Mo wordt ten laste gelegd dat hij de scooter heeft bestuurd, met zijn licht uit reed en door een rood stoplicht reed’, zegt leerling Odjien (11), die officier van justitie speelt. ‘Ik eis daarom een gevangenisstraf van acht jaar.’ Voor medeverdachte Ed, aan wie dezelfde feiten ten laste worden gelegd, eist hij dezelfde straf. De advocaten beargumenteren dat ze deze straf te lang vinden, onder andere omdat de bestuurder het niet met opzet heeft gedaan.

Wanneer Theunisse na afloop van het rollenspel vertelt dat beide verdachten in eerste instantie werden vrijgesproken, reageren de kinderen erg verbaasd. ‘Hoe kan dat?’, roept iemand. Op de vraag wie van de kinderen vindt dat de verdachten een straf moeten krijgen, gaan alle vingers omhoog. Seysener legt uit dat dat uiteindelijk ook gebeurd is: in hoger beroep werden de verdachten schuldig bevonden en kregen ze allebei een straf van vier jaar.

Salaris van een rechter

Na het rollenspel is er nog tijd voor een kort vragenrondje. ‘Hoeveel word je betaald om een rechter te zijn?’, vraagt een jongen. ‘Ik denk dat een rechter een goed salaris verdient’, antwoordt Theunisse. Om welk bedrag het gaat, weet de rechtendocent naar eigen zeggen niet. ‘Maar het is wel belangrijk dat een rechter genoeg verdient, want anders kan hij of zij omgekocht worden.’

Op Seyseners vraag wie zin heeft om later rechten te studeren, gaan een paar vingers omhoog. Odjien wil misschien wel echt officier van justitie worden, zegt hij na afloop van de sessie. ‘Ik vond het heel leuk, want als officier van justitie mag je eisen welke straf iemand krijgt. Maar het is ook wel moeilijk, want je weet niet altijd precies wie de misdaad heeft gepleegd.’