Ratten, muizen, houtwormen en schimmel. Het oude boothuis van studentenroeivereniging Phocas was flink uitgewoond, maar is nu een net atelier voor kunstenaars. 'Het heeft me slapeloze nachten gekost.'

Elke kunstenaar heeft natuurlijk een atelier nodig. Maar de beeldhouwers van Stichting Nijmeegs Beeldhouwcentrum Peter Dekkers (NBPD), of ‘hakkers’, zoals ze zichzelf noemen, moeten wel het mooiste atelier van Nijmegen hebben. Sinds 1 januari zijn zij namelijk eigenaar van een botenschuur genaamd Het Oude Boothuis aan het Maas-Waalkanaal. Ruim 50 jaar lang was dit de thuishaven van studentenroeivereniging Phocas, en dat was goed zichtbaar.

‘We waren al langer op zoek naar een atelier waar we permanent konden verblijven’, vertelt Paul Saris, voorzitter van Stichting NBPD. ‘Toen werden we getipt door de Radboud Universiteit dat Phocas een nieuw clubhuis heeft (Phocas verhuisde vorige zomer naar het nieuwe watersportcentrum onder de Waalbrug, red.) en het oude in het Maas-Waalkanaal nog leeg stond. We waren eigenlijk op zoek naar een plek van 100 vierkante meter, maar kregen van de universiteit een plek van 700 vierkante meter aangeboden. Daar kunnen we wel wat mee, dachten we.’

Ratten en schimmels

Toch bleek het in eerste instantie minder rooskleurig dan gedacht. De Haemel, zoals het boothuis heette toen de roeiers er nog in zaten, was op z’n zachtst gezegd studentikoos. ‘Toen de oude sofa’s naar buiten werden gedragen, sprongen er ratten uit, in de vloer zaten houtwormen en schimmel, er waren muizen en tegen het plafond zaten gebruikte theezakjes geplakt.’

Alsof dat allemaal nog niet erg genoeg was, zaten er op het vlot aan de achterkant van het boothuis agressieve eenden. ‘Een van de eenden was zelfs zo agressief dat hij honden aanviel. Als we naar het vlot liepen, in de hoop dat we ze daarmee wegjoegen, liepen ze gewoon naar ons toe. Ze waren totaal niet bang voor mensen.’

‘We zijn echt verliefd geworden op deze plek’

‘Dit heeft me wel slapeloze nachten gekost,’ zucht de 78-jarige voorzitter. ‘Ik wilde het juist wat rustiger aandoen en gewoon mijn hobby uitoefenen, maar toen ik dit allemaal zag, dacht ik wel: hoe gaan we dit ooit voor elkaar krijgen?’

Gelukkig kwam er al snel hulp van mede-‘hakkers’. ‘We hielden een open dag op 14 januari en hier kwam een aantal mensen op af dat bereid was om mee te helpen met het opknappen van Het Oude Boothuis. Die mensen namen vrienden en familie mee die ook weer wilden helpen, en zo begonnen we na een aantal maanden echt resultaat te zien. We hopen eind dit jaar helemaal klaar te zijn, zeg ik optimistisch.’

Financiële tegemoetkoming

Saris was niet van plan snel op te geven, want een atelier op een boothuis midden in de natuur vind je niet zomaar. ‘We zijn echt verliefd geworden op deze plek. Ook financieel was er van alles mogelijk. We konden het boothuis voor een symbolische prijs kopen van de Radboud Universiteit (1 euro). Ook kregen we van de universiteit een bruidsschat mee vanwege achterstallig onderhoud.’

Niet alleen de universiteit kwam de ‘hakkers’ financieel tegemoet. Ook de gemeente Nijmegen schoot te hulp. ‘Van de gemeente hebben we 40.000 euro subsidie gekregen.’ Dit betekent echter niet dat de ‘hakkers’ onderaan de streep zwarte cijfers hebben. ‘De totale kosten van het opknappen van Het Oude Boothuis zullen tussen de 120.000 en 150.000 euro liggen. Er zal namelijk ook nog het nodige geïsoleerd moeten worden, want de Radboud Universiteit was 8.000 euro aan olie kwijt per winter.’

Hoewel er nog genoeg te doen is, kan er intussen al gehakt worden. ‘We hebben nu tien mensen die een werkplek huren, maar in totaal is er ruimte voor meer dan 20 werkplekken en ateliers. Zo zijn er nog elf werkplekken beschikbaar in de werkplaats. De werkplaats is in totaal 125 vierkante meter. Op de benedenverdieping zijn nog twee grote ateliers van beide 100 vierkante meter beschikbaar.’

De werkplekken in de werkplaats zijn te huur voor 600 euro per jaar. De ateliers voor 600 euro per maand. Wel komen er bij het huren van een werkruimte of atelier neventaken kijken, namelijk meehelpen aan het opknappen van het boothuis.

Dit artikel van Huub Tholen verscheen eerder in De Gelderlander.