Het was voormalig decaan Rob van der Heijden die vijf jaar geleden een start maakte met een nieuwe behuizing van de faculteit. Nu is het zover. In een nieuwe serie belicht Vox de verhuizing van Managementwetenschappen van de Thomas van Aquinostraat naar het Gymanion-Noord. ‘Veel meer dan steen alleen.’

Vorige week donderdag werd symbolisch de eerste steen gelegd voor de nieuwe faculteit. Rob van der Heijden, onlangs teruggetreden als decaan van de faculteit en een van de geestelijk vaders van de plannen, loodst zijn publiek na afloop van de ceremonie vol trots door het nieuwe onderkomen van de faculteit, vanaf juli volgend jaar. ‘We hadden liever in één klap alles verhuisd, maar dat gaat niet omdat de huidige bewoner (de sportopleiding van de HAN, red) ook nog enige tijd van het gebouw gebruik maakt.’ Pas op z’n vroegst in de zomer van 2018 is de hele faculteit verhuisd. ‘Als alles meezit, en bij dit soort grootse projecten zit er meestal wel iets tegen.’

Een groter verschil tussen oud en nieuw is nauwelijks denkbaar. En voor Van der Heijden is het nieuwe stukken beter: weg uit de benauwde sluip-door-kruip-door gangen van de Thomas van Aquinostraat, weg uit de besloten bebouwing. ’Als de deur dicht is, kom je er nooit achter of iemand er is.’ Het Gymnasion-Noord wordt een veel opener gebouw. Midscheeps worden de verdiepingen geopend om ruimte te maken voor een groot studielandschap, de ingang krijgt na de opknapbeurt zóveel meer licht en ruimte, dat Van der Heijden de woorden van een van de architecten citeert: ‘Een entree gelijk aan het Vrijthof’.

Tijdreis naar de 21ste eeuw
De Faculteit der Managementwetenschappen maakt volgens Van der Heijden na de verhuizing de tijdreis van de jaren zeventig naar de 21ste eeuw. De nieuwbouw belooft net als zijn voorlopers Huygens en Grotius uit te groeien tot een ruim opgezet en transparant stijlicoon op de campus. Die overgang ‘vanuit het doolhof’ is voor sommige faculteitsmedewerkers erg groot, weet Van der Heijden, die daarom de middenweg bepleit: transparant in de uitstraling, maar ook een huis waar alle bewoners zich thuis voelen. ‘Het is niet de bedoeling dat we het gebouw volstoppen met glazen wanden die door medewerkers weer worden dichtgeplakt. We leggen ons oor zoveel mogelijk te luister bij ieders wensen.’

De nieuwbouw is voor de faculteit ‘veel meer dan stenen alleen’. Van der Heijden verwacht dat de nieuwe behuizing kracht zal bijzetten aan het multidisciplinair onderzoek, dankzij de grotere kans op ontmoeting tussen de medewerkers van het diverse pluimage in de faculteit. De sterk verbeterde studentenvoorzieningen geven bovendien een impuls aan de binding van de studenten met de faculteit. ‘Op de Thomas van Aquinostraat zien we nauwelijks studenten. Straks zit alles onder één dak.’ / Paul van den Broek