Mannen van Grotius: Architect Joost Vos

27 mrt 2014

Dit jaar opent de rechtenfaculteit haar nieuwe onderkomen, het Grotius. Maar voor het zover is komt een leger van bouwers, architecten en planners voorbij. Vox volgt de mannen (en een enkele vrouw) die het maken. In deel 28 architect Joost Vos van Benthem Crouwel Architecten, over de vier geheimen van een gebouw dat hem met trots vervult.

Foto: Paul van den Broek
Foto: Paul van den Broek


#1 Voornaam en toch verfijnd
‘Het geheim van een goed gebouw schuilt in de precieze kennis van wat de opdrachtgever wil. Ons vak is om goed te luisteren, en om te achterhalen wat de vraag achter de vraag is. We hebben een gebouw gemaakt dat gammageneriek is, niet per se speciaal voor een rechtenfaculteit. Maar het moest wel een associatie teweegbrengen met voornaamheid. De kunst is dat te doen zonder in spierballenarchitectuur te vervallen. We hebben gestreefd naar een zekere verfijndheid, en ik denk dat dat is gelukt. Universiteitsgebouwen willen nog wel eens overweldigend overkomen. “Kijk mij eens”, lijken ze te willen zeggen. Dat is hier niet de bedoeling.’

#2 Massaal en toch compact
‘Het programma vereist veel vierkante meters, waaronder de grootste collegezaal van de campus. We hebben dit gerealiseerd zonder plomp te worden, bijvoorbeeld door de bovenste verdieping schuin naar binnen te hellen. Het gebouw heeft zes lagen, maar je ziet er slechts drie als je ervoor staat. Die zekere elegantie laat het gebouw goed aansluiten op de groene omgeving. Het is een paviljoen in het landschap. De grote glaspuien maken dat je van binnen georiënteerd bent op de omgeving, en van buitenaf spiegelt het glas heel fraai de omliggende bomen. De horizontale lijn van het glas biedt zo een extra spanning met de verticale bomen.’

#3 Groots en toch overzichtelijk
‘Hoe verder je het gebouw inkomt, hoe meer privé het is. Dus eerst de hal en het restaurant en aan de randen de werkkamers. Het enorme atrium bij binnenkomst geeft ruimte, en we hebben ervoor gezorgd dat het daglicht kan binnenstromen tot in de verste hoeken van het gebouw. Het Grotius baadt in het licht. Omdat het atrium met grootste trappartij in het hele gebouw voelbaar is, kun je je goed oriënteren. Hoe groots ook, je verdwaalt nooit.’

#4 Openbaar en toch een thuis
‘De rechtenfaculteit is een bijzondere gemeenschap, een hechte groep mensen. We hebben willen bevorderen dat gebruikers langer in het gebouw blijven dan wellicht strik noodzakelijk is. Door de bezoeker meteen bij binnenkomst een prettige ervaring te bieden, een goed restaurant, een prettig ingerichte coffeecorner. Alles is gedaan om de mensen te verleiden het gebouw te gebruiken. Zo hebben we de bibliotheek uitgestrekt over drie verdiepingen: een klassieke, ruime bibliotheek waarin je studeert tussen de boeken. De eerste reacties zijn positief. “Dít is het gebouw dat we willen hebben.” We hebben met het Grotius kennelijk de juiste snaar weten te raken.’/ Paul van den Broek

0 reacties

  1. Miepje schreef op 11 december 2014 om 09:14

    Eerlijk gezegd vind ik het Grotius helemaal niet prettig ingericht. Neem bijvoorbeeld de wasbakken in de vrouwentoiletten… Als het schoon is, zijn ze super design-verantwoord, maar het is nooit schoon omdat iedereen met zijn natte handen naar die handdoekjes moet lopen. En een natte tegelvloer? Elke eerstejaars die van het Kelderluik-arrest gehoord heeft, snapt wel dat dit niet zo handig is.
    Ook als je moet wachten is het een grote chaos, want er is geen logische route. Iedereen loopt door elkaar (de wachtende toiletklanten, de handenwassers, de spiegelkijkers, de mensen die klaar zijn en weg gaan) dus je hebt totaal geen overzicht wanneer je aan de beurt bent en er ontstaat opstopping. Wordt er bij het ontwerpen van een gebouw niet gekeken naar de meest logische verkeersroutes ofzo?
    En het is gewoon zonde… Zo’n mooi gebouw, maar de onbeheerde wc’s langs de snelweg in Duitsland zijn bijna schoner. Bovendien is op de begane grond de eerste wasbak ook al kapot.
    En verder is al dat glas heel mooi, maar qua concentratie is het niet altijd even handig als je steeds alles om je heen ziet gebeuren. Er zijn eigenlijk niet echt veel terugtrek plekjes waar je echt handig kunt studeren. Dus persoonlijk word ik helemaal niet uitgenodigd om lang te blijven. maar ga ik altijd snel het gebouw weer uit om elders een plekje te zoeken wat meer privacy biedt. En over privacy gesproken: zelfs bij de studieadviseur is veel glas. Daar had misschien iets beter over nagedacht kunnen worden.
    En wie betaalt eigenlijk de glazenwasser, want dat zal een flinke kostenpost zijn? Er wordt constant bezuinigd op de studenten, dus uit welk potje komt dat geld eigenlijk?
    Dus verder heel mooi, maar persoonlijk vind ik het alles behalve praktisch.

Geef een reactie

Vox Magazine

Het onafhankelijke magazine van de Radboud Universiteit

lees de laatste Vox online!

Vox Update

Een directe, dagelijkse of wekelijkse update met onze artikelen in je mailbox!

Wekelijks
Nederlands
Verzonden!