Pim van Zanen, directeur van de afdeling Marketing & Communications, haalde dit jaar zijn gitaar weer eens tevoorschijn. Na 25 jaar stortte hij zich samen met zijn oude band Celestial Season opnieuw op de doommetal. Een nieuw album is het gevolg.

‘Een geweldig lichtpunt in deze kloteperiode.’ Zo wordt het nieuwe album The Secret Teachings van de Nederlandse band Celestial Season beschreven in metaltijdschrift Aardschok (november 2020). De recensent vervolgt: ‘Nog voordat ik het nieuwe album heb gehoord, verkeer ik overigens al in een licht euforische stemming. In de line-up zien we namelijk de gezichten uit die beginjaren terug met onder anderen Pim van Zanen op gitaar (yes!) …’

Om die naam gaat het in dit verhaal: Pim van Zanen. Universiteitsmedewerkers kennen hem misschien als de marketingman achter de campagne Je bent nodig. Of zagen hem in klooster Berchmanianum wel eens voorbijsnellen in een smetteloos wit overhemd om aan te sluiten bij zijn 34^ste vergadering van de dag. Van Zanen leidt een dubbelleven: in de avonduren gaat hij los op zijn gitaar om zijn woonkamer te vullen met duistere doommetal.

Lowlands

De hardrock was er eerder dan de liefde voor marketing. Als student communicatiewetenschap maakte Van Zanen al deel uit van de formatie Celestial Season. De band speelde niet onverdienstelijk: als Nederlandse variant op de iconische doommetalbands My Dying Bride en Paradise Lost stonden de muzikanten in de jaren negentig op verschillende festivals, waaronder Lowlands. Van het album Solar Lovers werden wereldwijd zo’n 30.000 exemplaren verkocht. Op een achenebbisj metrostation in Rusland of op het verlaten platteland van Peru kon je zo maar een langharige fan in een T-shirt van Celestial Season tegenkomen.

‘Kennelijk kun je de draad na zo’n lange periode gewoon weer oppakken’

Na twee doom-albums stapte de Nijmeegse band over op stonerrock. De brullende zanger werd vervangen door een mooie jongen met een iets toegankelijker stemgeluid en langzaam vielen ook de gothic viool en dito cello uit de nieuwe sound. Niet alle fans namen dat de heren (en dame) in dank af. Sommigen haakten simpelweg af bij de mainstream rock en koesterden de twee oorspronkelijk platen als waren het hun kinderen. In 2002 hief de band zichzelf op. De chemie was uitgewerkt, bandleden hadden het druk met banen, relaties en het nageslacht.

Oude vibe

Tot eind oktober van het roerige jaar 2020. Opeens was daar een nieuw album van het ‘oude’ Celestial Season. Compleet met gruntende zanger en melancholische strijkinstrumenten. Vanwaar deze wederopstanding?

‘Het was een idee van de drummer’, vertelt marketingdirecteur Pim van Zanen aan het eind van een lange werkdag op de universiteit. ‘Hem leek het leuk de oorspronkelijke band na 25 jaar weer bij elkaar te brengen.’

Opmerkelijk was volgens Van Zanen dat iedereen direct ‘ja’ zei. Dus ook de zanger die destijds niet in goede harmonie was vertrokken. En, minstens zo opvallend: de oude vibe was er meteen weer. ‘Kennelijk kun je de draad na zo’n lange periode gewoon weer oppakken’, aldus Van Zanen. ‘Ik had altijd een heel goede muzikale klik met de violiste, die klik voelde ik direct weer. Het voelde heerlijk vertrouwd om samen te spelen.’

Vanwege de anderhalvemeterregels – wie had daar 25 jaar geleden ooit van gehoord – konden de bandleden niet in de studio samenkomen om de nieuwe plaat op te nemen. Van Zanen speelde een deel van zijn gitaarriffs dus thuis in. De luisteraar zal het er niet aan af horen. Op Spotify staat de teller inmiddels op meer dan 40.000 streams.

Fans

Volgens Van Zanen zijn de reacties van fans hartverwarmend. Van over de hele wereld laten liefhebbers weten dat ze de Hollandse metal gemist hebben. ‘Sommigen zeiden dat ze tranen in hun ogen hadden bij het luisteren. We hebben de nieuwe plaat ook uitgebracht als boxset, samen met onze eerdere twee doom-albums, onder de naam The Doom Era. Die was in no time uitverkocht.’

Volgt er ook weer een tour? Dat is nog niet zo vanzelfsprekend, zegt de 45-jarige gitarist. Wie wil optreden, moet een gelikte show kunnen neerzetten. En daaraan vooraf gaat minstens een half jaar intensief repeteren. De vraag is of de muzikanten daar tijd voor hebben en of de pandemie dat toelaat. Lachend: ‘Bovendien zijn we allemaal 25 jaar ouder geworden. We zouden goed moeten nadenken over een lichtshow ofzo, zodat het publiek niet de hele tijd alleen naar een club van voornamelijk oude mannen hoeft te kijken.’

Voor Van Zanen betekent de nieuwe plaat in elk geval een herontdekking van zijn eerste liefde. Bijna was hij vergeten hoe bevrijdend het is om gitaar te spelen. ‘Muziek is zo’n fijne manier om je emoties te vertalen. Als je speelt, ben je in je hoofd weg van andere beslommeringen. Muziek geeft een andere dimensie aan je leven.’

Na al die jaren durft hij zich naast marketingdirecteur weer muzikant te noemen. ‘Ik vind het een verrijking.’