De master cognitive neuroscience viert feest. De opleiding bestaat tien jaar en dat wordt op twee manieren gevierd: met een symposium op 29 mei en een bal.

De opleiding heeft ook echt wat te vieren. Voor het vierde jaar op een rij staat de masteropleiding cognitive neuroscience op nummer één in de Keuzegids Masters. Ook in het buitenland staat de opleiding goed bekend. Elk jaar melden zich meer internationale studenten aan. Tien jaar geleden kwam 18% van de studenten uit het buitenland, nu is dat 41%. Docent cognitieve neuropsychologie Arno Koning vindt dat het internationale karakter de master zo bijzonder maakt. ‘En daarnaast leggen we in het laatste jaar de nadruk op het schrijven van een publiceerbaar artikel. Het komt wel eens voor dat de eindwerkstukken van onze studenten gepubliceerd worden in internationale top journals.’ De Zuid-Afrikaanse Jeffrey Martin is één van die internationale studenten die speciaal voor deze master naar Nijmegen is gekomen. Tijdens een borrel op een conferentie in Bergen,  Noorwegen, vertelde hij dat hij graag neurowetenschappen wilde gaan doen in Amerika of Europa. ‘Ze zeiden tegen mij: ‘Dan moet je aan de Radboud universiteit gaan studeren. Ze gaven als voorbeeld de goede faciliteiten zoals het Donders Instituut.’ Sara Bögels begon in 2004 de master. ‘We waren toen maar met eenentwintig studenten, waarvan een deel internationaal was.’. Nadat ze haar diploma had behaald, vertrok ze naar Glasgow om daar onderzoek te doen. Nu is ze weer terug in Nijmegen en werkt als onderzoeker bij het Max Planck instituut. Bögels: ‘Het internationale karakter van de master heeft bijgedragen aan het prestige ervan, omdat er een bredere range van wetenschappers tot de docenten behoorden. Bovendien leerde ik erg goed Engels. In Glasgow en ook nu nog, met mijn vele internationale collega’s op het MPI, komt dat goed van pas.’ Op het symposium op 29 mei in hotel Erica zullen studenten en alumni spreken over hun onderzoek om zo een breed beeld te geven van het vakgebied. Naast de lezingen is er ook een postersessie waar (oud-)studenten hun onderzoek presenteren. Student Martin gaat op het symposium vertellen over zijn thesisonderzoek. Dit onderzoek ging over de invloed van een bepaalde dopaminereceptor en wat daarmee gebeurt als ratten er maar heel weinig van hebben. Hij vergeleek ratten met weinig dopaminereceptoren met ratten met een normale hoeveelheid. Hij liet ze kiezen tussen een groot of een klein suikerklontje en varieerde in de tijd waarop de dieren op de klontjes moesten wachten. Martin geeft een voorbeeld: ‘Stel je mag kiezen: of je krijgt nu tien euro of twintig. Iedereen zal liever twintig euro krijgen. Maar je kunt je afvragen of je besluit hetzelfde blijft als je op het geld moet wachten.’ De ratten met minder dopaminereceptoren bleken heel tolerant te zijn. Ze kiezen meestal voor het grote suikerklontje hoe lang ze ook moeten wachten. /Soesja Verheijden