Aan ideeën geen gebrek in het rapport van de werkgroep Studeren op de Campus. Maar welke plannen hebben de prioriteit als het aan de studenten ligt? We leren dat de campussupermarkt wel kan wachten en dat studentenbanen juist enorm in trek zijn.

Het document komt met verschillende voorstellen: van meer groepswerkplekken tot de oprichting van een cultuurcentrum. Vera Nuiver, student Gendergeschiedenis, heeft vooral oren naar het zogenoemde ‘avondgebied 24/7’ waarbij studiefaciliteiten ook in de avonduren open zijn. ‘Ik word echt iedere dag weggestuurd omdat het gebouw dichtgaat. Veel studenten beginnen de dag nou eenmaal wat later en gaan dan gewoon graag wat langer door. Ik zou het toejuichen als alles tot een uur of acht open zou blijven. Nu probeer je een 9-tot-5-mentaliteit te creëren die onder studenten niet werkt. Het zou ook de levendigheid van de campus ten goede komen denk ik.’

Marije van Essen, net afgestudeerd als gedragswetenschapper, veert vooral op bij het idee om meer studentenbanen te creëren. ‘Meteen doen! Ik heb als onderwijsassistent gewerkt bij een statistiekvak. Dat was enorm nuttig: het is goed voor mijn cv, mijn netwerk is enorm gegroeid en ik heb dingen geleerd waar ik tijdens mijn studie profijt van heb gehad.’ Nuiver denkt zelfs dat ook de universiteit bij dit plan gebaat zou zijn. ‘Als je bijvoorbeeld meer studenten op een secretariaat laat werken, zorg je er ook voor dat zij zich meer verbonden en betrokken voelen bij de universiteit. Dat is voor alle partijen goed.’

Op een kleine supermarkt op de campus lijkt daarentegen niemand echt te zitten wachten. ‘Hooguit voor die paar dingen die je in de gewone supermarkt vergeten bent’, zegt Ilse Stoekenbroek, masterstudent Gezondheidszorgpsychologie. ‘Mijn dagelijkse boodschappen zou ik zeker niet op de campus doen. Zo’n winkeltje zou waarschijnlijk ook wat duurder zijn dan een normale supermarkt. Ik zou het welk fijn vinden als je op meer plekken op de campus een gewoon broodje kunt kopen. Nu moet je daarvoor per se naar de Refter of het Gerecht.’ / Tim van Ham