De collegezalen puilen uit, het duurt niet lang meer voor de eerste tentamenweken in zicht komen. De introductie lijkt al lang geleden. Hoe vergaat het de introgroepjes nu? Op verzoek van Vox legden studenten hun eigen intro vast met een wegwerpcamera. Aan de hand van de foto's blikken vandaag Noortje van der Mast (Science) en Aniek Hofstede (Molecular Life Sciences) terug.

Niet alles is wat het lijkt. Memorerend aan de introductie van de bètastudenten, gaat de gedachte misschien in de eerste plaats terug naar het relletje over komkommerpijpen en andere dubieuze spelletjes. Zien we hieronder ook zoiets? Spaghettizoenen, ofzo?

Nee, hoor. Het betreft hier een van de spelletjes die op de eerste dag van de introductie werden gespeeld. Het blikje dat aan de sliert spaghetti hangt, dient van de ene kant van de sliert naar de andere te bewegen, zonder dat de pasta breekt. Daar is niks seksueels aan. De spelletjes dienen om het ijs te breken, elkaars namen te leren kennen en alvast een eerste praatje te maken.

Je moet toch wat, vertelt tweedejaarsstudent Noortje van der Mast van de opleiding Science, als er opeens dertien onbekende nieuwe studenten voor je neus staan. ‘Je haalt studenten een klein beetje uit hun comfortzone. Sommige nemen niet meteen uit zichzelf het woord – die probeer je aan de praat te krijgen.’

Overigens gingen de kleren alsnog uit bij een ander spelletje, althans bij sommige studenten. Toen er een kledinglijn gelegd moest worden, stonden sommige in no time in hun ondergoed voor het Huygensgebouw. ‘Maar niet iedereen deed mee’, vertelt Aniek Hofstede. ‘Niemand voelde zich verplicht.’

Engels

De introductie heeft voor de kindjes van Noortje en Aniek een goede basis gelegd voor hun studie. ‘Onze kindjes zijn echt een vriendengroep geworden. Ook nu nog zie je ze soms met z’n allen samen zitten in de pauze. Superleuk.’

De opleidingen Science en Molecular Life Sciences, die samen hun introductie organiseren, zijn Engelstalig. De commissie zorgt ervoor dat alle internationale studenten worden verdeeld over de verschillende groepen: goed voor de integratie. ‘Wij hadden een student uit Bosnië en een uit Kroatië’, vertelt Aniek. ‘Iedereen praatte daarom Engels. Zelfs als ze even naar de wc waren, bleven we dat doen.’

Aniek en Noortje kijken met veel plezier terug op hun intro: de kindjes konden goed met elkaar opschieten en incidenten bleven uit. Of er romances zijn ontstaan? ‘Wij denken van wel’, lachen ze. ‘Je pikt het een en ander op. Maar het is bij ons niet normaal om de hele tijd te gaan zoenen, of zo. Zeker als mentor doe je dat niet.’

En zo is het imago van de komkommerpijpende bètastudent toch weer een beetje rechtgezet.