Hoe is het met Bas Kortmann (64), die in oktober zijn rectorsketen overdroeg aan Theo Engelen? ‘Ik had me voorgenomen ten minste een jaar lang mijn mond te houden. Dat is bijna gelukt.’ Deel 2 van de serie ‘hoe is het nu met’.

Uw vinger in de Radboud-pap is een stuk kleiner nu u ‘gewoon’ hoogleraar Burgerlijk recht bent. Wennen?
‘Ik heb er weinig moeite mee, al is het natuurlijk wennen dat je niet meer kunt zeggen ‘en zo moet het gebeuren’. Een paar keer heb ik me moeten verbijten. Je ziet dingen waarvan je denkt: dat zou ik anders doen. Maar ik had me voorgenomen ten minste een jaar lang mijn mond te houden. Dat is bijna gelukt.’

Wanneer lukte het niet?
‘Dat houd ik graag voor me.’

Welke jas past u beter: die van bestuurder of die van wetenschapper?
‘Na jaren gewerkt te hebben in de advocatuur, kwam ik terug naar de universiteit voor de wetenschap. Het rectoraat dat volgde, had ik niet veel langer willen doen dan de 7,5 jaar die ik heb vol gemaakt. Is ook niet goed voor de universiteit: een rector moet voeling houden met de wetenschap.’

U leek als rector te genieten van uw plek op het podium. Mist u die optredens?
‘Optreden als hoogleraar in een collegezaal vind ik vergelijkbaar met optreden als rector bij een academische plechtigheid. Het gaat erom dat je de mensen in de zaal wakker houdt. Ik vind het belangrijk dat daar een stuk plezier vanuit gaat. Academische zittingen vond ik over het algemeen best leuk – sommige zelfs heel leuk. In mijn tijd als rector heb ik twee lustra mogen organiseren. Je zorgt dan dat de universiteit op een positieve manier naar buiten komt. Het beeld van één grote familie heb ik graag omarmd. Dat ik daar nu niet meer aan kan bijdragen, vind ik best jammer.’

U geeft nu weer onderwijs?
‘In beperkte mate. De nadruk ligt op het doen van onderzoek. Ik heb dit jaar gewerkt aan een nieuwe versie van een juridisch handboek en heb vijf commentaren geschreven bij uitspraken van de Hoge Raad, het Belgische Hof van Cassatie en een rechtbank. Die zijn gepubliceerd. Samen met mijn zoon, hoogleraar Europees onrechtmatige daadsrecht, heb ik een hoofdstuk geschreven in een Engelstalige boek dat nog moet verschijnen.’

Heeft u meer vrije tijd gekregen?
‘Als rector was ik blij als ik twee avonden in de week thuis was. Nu ben ik vrijwel alle avonden van de week thuis. Mijn agenda vul ik zelf. Dat is heel prettig. Vanmorgen heb ik bijvoorbeeld van half negen tot elf thuis zitten schrijven. Toen ik rector was, deed ik dat alleen in de weekends of de vakanties. Ik ben lid geworden van de golfclub in Groesbeek. En ik ben opnieuw opa geworden. Mijn derde kleinzoon! Dat is eigenlijk veel belangrijker dan al die publicaties.’ / Annemarie Haverkamp