Ruim de helft van de promovendi aan de Nederlandse universiteiten (55 procent) is werknemer. De rest promoveert op eigen kosten of bijvoorbeeld met een buitenlandse beurs. NRC richtte er gisteren de schijnwerper op.

Je kunt in dienst van de universiteit een proefschrift schrijven en de doctorstitel verkrijgen. Dat doet 51 procent van de promovendi in Nederland, plus een kleine groep overige medewerkers met onderzoekstijd (4 procent).

Daarnaast zijn er bijvoorbeeld buitenpromovendi, die hun proefschrift in hun vrije tijd of op eigen kosten schrijven. Daartoe behoort zestien procent van alle promovendi, blijkt uit nieuwe cijfers van de Universiteiten van Nederland (UNL).

Er zijn ook promovendi met externe financiering, die bijvoorbeeld van hun werkgever tijd krijgen voor een promotietraject of die met een buitenlandse beurs hiernaartoe komen. Met name in Groningen zijn er ook veel Nederlandse beurspromovendi, al houdt dat ‘experiment’ binnenkort weer op.

Ongemak en schaamte

Dagblad NRC schreef gisteren uitgebreid over de verschillende promovendi aan de Nederlandse universiteiten. De kop van het artikel: “Ongemak en schaamte over de opmars van gratis promovendi.” De universiteiten krijgen een bonus per promotie: 83 duizend euro. De ‘gratis’ promovendi zouden hierdoor een verdienmodel zijn.

Minister Dijkgraaf staakt het experiment met Nederlandse beurspromovendi, heeft hij eerder dit jaar laten weten. Er zou te weinig draagvlak voor zijn. Maar buitenlandse beurspromovendi, bijvoorbeeld uit China, kunnen nog altijd komen.

Rector Han van Krieken zou de promotiepremie van 83 duizend euro het liefst zien verdwijnen

In NRC spreekt hoogleraar stadsgeografie Rivke Jaffe (Universiteit van Amsterdam) van een tweedeling langs raciale scheidslijnen. “Promovendi uit Europa of de VS hebben bijna allemaal een arbeidscontract, terwijl promovendi uit China, Indonesië of Chili met een beurs van 1.350 euro per maand naar Nederland komen.”

De krant citeert ook de Nijmeegse rector Han van Krieken, die de promotiepremie van 83 duizend euro het liefst zou zien verdwijnen. Volgens hem denken enkele andere bestuurders er ook zo over.

Er is al langer kritiek op de promotiepremie, bijvoorbeeld van het Promovendi Netwerk Nederland (PNN). Het zou als een perverse prikkel werken; een stimulans voor universiteiten om zo veel mogelijk promovendi aan zich te binden, in plaats van te waken over de kwaliteit.

De cijfers

Uit de UNL-cijfers blijken grote verschillen tussen de universiteiten. Groningen heeft veel beurspromovendi, omdat die universiteit bijna als enige voluit deelnam aan het experiment met de promotiestudenten. Maar er zijn nog vijf universiteiten waar de werknemer-promovendus in de minderheid is: zie de grafiek.

De kleine Open Universiteit heeft relatief de meeste buitenpromoties (232 van de 304) en Wageningen de meeste promovendi met externe financiering. De Universiteit Leiden kan kennelijk van ruim duizend promovendi niet zeggen hoe ze gefinancierd worden, uit een totaal van 3.900 promovendi.

Ruim de helft van de promovendi aan de Nederlandse universiteiten (55 procent) is werknemer. De rest promoveert op eigen kosten of bijvoorbeeld met een buitenlandse beurs.