Michelle Lampe had al haar hele leven een fascinatie voor wolven. Ze was dan ook blij toen ze haar masterstage biologie kon lopen bij het Wolf Science Center in Oostenrijk. Als kers op de taart verschijnt vandaag het wetenschappelijke artikel over haar onderzoek. Bijzonder, want ze is zelf eerste auteur en pas een paar weken afgestudeerd.

Wat wolven zo fascinerend maakt? Ze hebben dat imago van ‘grote boze wolf’, maar tegelijkertijd zijn ze super sociaal, zegt Michelle Lampe (24). In het wild leven ze in roedels.

‘Wolven zijn schuwe dieren. Meestal zijn ze banger voor jou dan andersom’

Sinds ze zich kan herinneren heeft Lampe ‘iets’ met wolven (‘ik ben ook een hondenmens’). Ze moet een jaar of acht zijn geweest toen ze er voor het eerst eentje zag in de dierentuin, denkt ze hardop. Toen ze een plek zocht voor haar masterstage, twijfelde de biologiestudent dan ook geen moment om contact op te nemen met het Wolf Science Center in Oostenrijk. Ze mocht komen en verbleef negen maanden tussen de wolven.

Aanwijzingen

‘Ik heb onderzocht in hoeverre wolven en honden aanwijzingen van mensen kunnen begrijpen’, vertelt ze. Dat ging zo: in het onderzoekscentrum bouwde Lampe een opstelling; een soort tafel met twee bidons erop. In de ene bidon zat iets lekkers verstopt, in de andere niet. Lampe gaf de wolven aanwijzingen door bijvoorbeeld naar de bidon met het verborgen voedsel te kijken, waarop de dieren een keuze moesten maken tussen de twee objecten. Begreep de wolf dat? Ja, zo bleek.

In een volgend experiment kroop ze zelf onder de tafel, zodat de dieren haar niet konden zien. Aan de bidons had ze touwtjes bevestigd, waar ze aan kon trekken. De fles met eten erin rammelde wanneer die werd geschud. Kon de wolf zelf dat causale verband (geluid = eten) leggen? Jep, ook dat kon-ie. En hier wordt het interessant. Want, zegt Lampe, honden kunnen dat niet. Terwijl honden van wolven afstammen. Haar conclusie is dat honden tijdens het proces van domesticatie die vaardigheid zijn verloren.

‘Wat me heeft verbaasd, is dat wolven net zo goed als honden in staat bleken te reageren op de menselijke communicatie’, vertelt ze. ‘Je zou denken: een hond heeft zich aangepast aan een leven met mensen en begrijpt ons daardoor beter, maar omdat een wolf dat even goed kan, kun je ook redeneren dat de wolf zo gemakkelijk kon worden gedomesticeerd tot hond juist omdát-ie zo goed aanwijzingen kan opvolgen.’

Publicatie

Haar conclusies verwerkte ze in een wetenschappelijk artikel dat vandaag verschijnt in het tijdschrift Scientific Reports. Dat is bijzonder omdat Lampe eerste auteur is, terwijl ze pas een paar weken geleden is afgestudeerd. ‘Voor mij is dit heel goed, want ik wil graag verder in het onderzoek’, vertelt ze. ‘Zo’n publicatie staat mooi op je cv.’ Haar vervolgonderzoek doet ze het liefst ook naar het gedrag van dieren. Dat hoeven niet per se wolven te zijn.

Met een beetje geluk loopt de wolf binnenkort trouwens weer als wild dier rond in de Nederlandse natuur; hij is al gesignaleerd aan de grens met Duitsland. ‘Goed voor ons ecosysteem’, denkt Lampe. ‘Sinds de uitroeiing van de wolf zijn er geen grote predatoren meer.’ Bang hoeven we niet te zijn als het dier opnieuw opduikt. ‘Wolven zijn schuwe dieren. Meestal zijn ze banger voor jou dan andersom.’