Sinds januari bestaat aan de Radboud Universiteit een nieuwe functie: coördinator studentenwelzijn. Hannah Markusse is de eerste die deze functie bekleedt. Nog maar een paar jaar geleden was ze zelf student in Nijmegen. De goede jaren die zij had, gunt ze alle studenten.

Wat doet een coördinator studentenwelzijn?

‘Het is een nieuwe functie. In eerste instantie breng ik alle initiatieven die er al zijn op het gebied van studentenwelzijn bij elkaar. Er komt een nieuw platform, Radboud Cares. Studenten kunnen daar in één oogopslag zien wat er allemaal wordt aangeboden op dit terrein. Bijvoorbeeld cursussen, maar denk ook aan een initiatief als Frisse Gedachtes (een online luisterlijn voor studenten, red.) of Open Boek (een website waar mentale gezondheid bespreekbaar wordt gemaakt, red.).

En wie zelf een idee heeft op het gebied van studentenwelzijn, kan zich bij mij melden. Ik kijk dan op welke manier ik kan ondersteunen, bijvoorbeeld door uit te zoeken of er subsidiemogelijkheden zijn. Daarnaast ga ik werken aan een langetermijnvisie. Welke rol hebben de faculteiten? Wat kunnen studentenorganisaties betekenen voor het welzijn?’

Studenten hebben het zwaar momenteel. Uit onderzoek van Radboud-onderzoekers bleek vorige maand dat 80 procent kampt met afnemende motivatie en 10 procent professionele hulp zoekt. Hoe kun jij concreet helpen?

‘Ja, dat gaat me ontzettend aan het hart. Je studietijd zou een periode moeten zijn waarin je jezelf ontwikkelt en uitvindt wie je eigenlijk bent. Zelf had ik een heel mooie studententijd en dat gun ik iedereen. Maar nu met corona is dat lastig. Ik ben geen psycholoog, maar ik kan studenten wel de weg wijzen naar het juiste loket. En ik kan studenten aansporen vooral naar elkaar om te kijken. Vraag je je af hoe het toch met die studiegenoot is die je al even niet hebt gezien, bel gewoon op! Op de langere termijn hoop ik dat we een cultuurverandering kunnen doorvoeren. Dat er meer aandacht komt voor het hart van studenten en niet alleen voor die hoofden vol kennis. De universiteit zou een plek moeten zijn waar jonge mensen zich veilig voelen. Het is mijn droom dat studenten geen burn-outs meer hoeven te krijgen.’

Hoe kan de universiteit dat bewerkstelligen?

‘Het verlagen van het bsa (bindend studieadvies, red.) in coronatijd vind ik al een heel goede stap. En ik sta volledig achter het idee dat Liedeke Plate lanceerde op de site van Vox om een introspectieweek in het leven te roepen waarin we praten over hoe het met ons gaat en hoe we er het beste van kunnen maken. Op die manier laten we als universiteit zien dat we welzijn net zo belangrijk vinden als kennis. Bij managementwetenschappen hebben medewerkers onlangs een initiatief gelanceerd dat ‘dagstart’ heet. Twee ochtenden in de week kunnen studenten anoniem deelnemen aan een korte Zoom-meeting met een filmpje van het sportcentrum en een advies van de studieadviseur. Zo krijgen ze een steuntje in de rug als ze moeite hebben hun bed uit te komen. Ik ga eens kijken of we deze dagstart breder kunnen uitrollen op de campus.

Maar ik hoop toch vooral dat studenten zelf met ideeën komen. In mijn studententijd heb ik twee initiatieven opgezet om ontmoetingen te stimuleren: Perplex, een soort openbare huiskamer in de stad en de community tafel in de Refter. Verbinding is volgens mij het toverwoord als het om studentenwelzijn gaat.’