Wat is er in hemelsnaam komisch aan religie? Mensen kunnen er niet om lachen, terwijl de kennis over religies te wensen overlaat. Daarom lanceert NTR dit weekend Oh, mijn hemel, een comedyserie die kijkers op een luchtige manier informeert over de vijf wereldreligies. Religiewetenschapper Paul van der Velde werkte mee aan de productie.

Een talkshow met gasten als Mozes, Jezus of de Dalai Lama of een sketch over de tien plagen van Egypte. Oh, mijn hemel  vertelt in acht afleveringen de geschiedenissen van het  jodendom, christendom, islam, hindoeïsme en boeddhisme, maar dan wel op geestige wijze. ‘Het belangrijkste doel is kennisoverdracht, maar humor is daarvoor een goed middel’, zegt hoogleraar Aziatische religies Paul van der Velde.

Als religiekenner, van het hindoeïsme en boeddhisme in het bijzonder, werkte Van der Velde mee aan de serie, waarvan de opnames ten dele plaatsvonden in de Heilig Landstichting. ‘Tijdens een van de Radboud summer courses was er iemand van de NTR aanwezig die me hiervoor benaderde’, aldus Van der Velde. Zijn taak was om de informatie op juistheid te controleren en in te grijpen wanneer de grappen hem te kwetsend leken.

Kritiek

‘Humor is leuk maar het moet geen scherts worden’, stelt Van der Velde. ‘Het moet prikkelen, maar niet kwetsen.’ Kritiek zal onvermijdelijk zijn, denkt hij. ‘Religie wordt zo serieus genomen, dat mensen de lol er niet meer van inzien, terwijl religieuze teksten volgens mij vol humor zitten.’ Daarnaast is het volgens Van der Velde typerend voor deze tijd om snel beledigd te zijn. ‘Het lijkt wel alsof mensen hun identiteit baseren op alles wat hen beledigt.’

Juist door dit serieuze denken over religie, is een serie als Oh, mijn hemel geschikt voor dit moment. Van der Velde: ‘In seculiere samenlevingen, zoals de Nederlandse, kijken we te veel vanuit ons eigen referentiekader; we zien religie als iets dat onze vrijheid inperkt, maar dit kan meevallen of net anders liggen dan we denken.’ Sketches zoals Nomade zoekt vrouw of beelden van een licht aangeschoten Mozes (wat wil je na 40 jaar door de woestijn zwerven!) moeten dit eenzijdige beeld wat nuanceren.

‘Door deze serie leer je de andere kant van het verhaal kennen’, vindt Van der Velde. ‘De Islam is vaak negatief in het nieuws, maar in Oh, mijn hemel hoor je ook over de Sakat (islamitische armenzorg) en de vele uitvindingen die in islamitische samenlevingen gedaan zijn.’ Van der Velde wijst op het (te) positieve beeld van het boeddhisme, terwijl boeddhisten op dit moment Rohyinga’s vervolgen in Birma. Van der Velde: ‘Het is kortom een amusante manier om veel over religies te weten te komen.’