Fysiologiehoogleraar Maria Hopman en haar groep onderzoeken komende Vierdaagse de prestaties van wandelaars met hartproblemen. ‘Vanochtend sprak ik een man met hartfalen die voor de 28^e keer mee doet. Voor ons is de grote vraag natuurlijk: hoe kan dit?’

De telefoon staat deze dagen roodgloeiend bij de afdeling fysiologie van het Radboudumc. Veel wandelaars melden zich aan voor de nieuwe studie. De afdeling van hoogleraar Maria Hopman gaat tijdens de Vierdaagse onderzoek doen naar wandelaars met hartfalen. ‘We zijn nog aan het uitzoeken of ze aan de criteria voldoen. Ik verwacht dat we er uiteindelijk twintig tot dertig kunnen gebruiken.’

Hopman zoekt mensen bij wie het hart niet meer goed pompt. Bijvoorbeeld doordat ze een hartinfarct hebben gehad of doordat de hartklep niet goed sluit.Dat blijkt geen beletsel te zijn voor deelname aan de Vierdaagse.

Het geheim van deze wandelaars zit ‘m er waarschijnlijk in dat ze zich heel goed voorbereiden, denkt Hopman. ‘Hartfalen is een ernstige aandoening en deze mensen slagen er desondanks in de Vierdaagse te lopen. Vanochtend sprak ik een man met hartfalen die voor de 28^e keer mee doet. Voor ons is de grote vraag natuurlijk: hoe kan dit? Wat doet zo’n sportieve prestatie met een hart dat al verzwakt is?’

Tijdens de Vierdaagse worden de wandelaars uit de onderzoeksgroep regelmatig onderzocht op gewicht, bloeddruk, vochtbalans en lichaamstemperatuur. Met een echo, een voor de start en een na afloop, houden onderzoekers het hart van de wandelaars in de gaten.

De meeste patiënten met hartfalen bewegen nauwelijks, weet Hopman. Terwijl dat toch goed voor ze zou zijn. ‘Het zou natuurlijk mooi zijn als we van deze wandelaars wat kunnen leren voor andere patiënten met hartfalen, over mogelijke risico’s van intensief  bewegen, maar ook over de beste aanpak, zodat we die andere groep ook achter de geraniums vandaan krijgen.’ / Martine Zuidweg