De lange dagen van een coassistent kunnen heftig en leerzaam, maar ook grappig en bizar zijn. In een nieuwe columnreeks op Voxweb geeft 'De Co' ons vanaf morgen een anoniem inkijkje in het leven van een coassistent.

De Co wordt geschreven door twee anonieme, vrouwelijke co-assistenten. Eén van hen is al een jaar bezig, de ander begint in juni. ‘Ik ga vooral schrijven over ervaringen en patiënten die me zijn bijgebleven’, zegt de Nijmeegse K. (23). ‘Mijn vriendinnen vinden mijn anekdotes over mijn werk als coassistent vaak hilarisch. Zij hebben geen idee hoe het werkt achter de schermen. Ik hoop met De Co een komisch inkijkje te geven in mijn leven als coassistent.’

W. (22) begint over twee weken met haar coschappen. ‘Eerlijk gezegd heb ik er nog niet zo’n zin in. Veel van mijn studiegenoten zijn al begonnen. Het is heel zwaar, de coassistenten zijn doodmoe, niemand is aardig en de artsen doen vaak lullig. Coschappen loop je vooral voor jezelf – zo is mij al verteld. Verwacht dus niet alleen maar positieve stukjes. De Co zal ook schrijven hoe klote het kan zijn.’

Ondanks deze bezwaren kijkt W. er wel naar uit om met patiënten aan de slag te gaan. ‘Het lijkt me heel gaaf om voor het eerst met een witte jas aan als arts patiënten te zien. Nu ben ik nog een student, maar dan word je langzaamaan steeds meer dokter. Daar heb ik wel zin in.’

Leven en dood
Dat beaamt K. ‘Het sociale contact zorgt ervoor dat dit een erg dankbaar beroep is. Je kunt patiënten echt helpen en tijdens je werk gaat het soms om leven of dood. Je bent je bewust van hoeveel er op het spel staat. Juist dat zorgt ervoor dat sommige dingen onbedoeld heel grappig zijn.’

Vanaf morgen verschijnt iedere twee weken een nieuwe verhaal van De Co op voxweb.nl. Tijdens het schrijven van de column houden de auteurs er rekening mee dat zowel patiënten als artsen zichzelf of anderen niet in het verhaal kunnen herkennen.