Nijmeegse microbioloog pleit voor een gecoördineerde aanpak van schurft
-
Twee schurftmijten onder de microscoop. Foto links: Kalumet (Wikipedia). Rechts: Arthur Goldstein (Wikipedia). Beeldbewerking: Folia
Schurft lijkt een steeds groter probleem onder studenten. Arts-microbioloog van het Radboudumc Matthew McCall vindt dat het tijd wordt voor een regionaal gecoördineerde aanpak door de GGD. ‘Door bron- en contactonderzoek en voorlichting kunnen we een mini-uitbraak vaststellen en een grotere uitbraak voorkomen.’
Sinds eind vorig jaar is het aantal schurftgevallen dat bekend is bij huisartsen verdubbeld ten opzichte van voorgaande jaren. Dit blijkt uit een peiling van onderzoeksinstituut Nivel. Vooral jongeren en studenten zijn de dupe van de mijten, die gangetjes graven in de huid. De eitjes en uitwerpselen die ze daar achterlaten zorgen voor bultjes die enorm kunnen jeuken.
Volgens McCall is er niet meteen reden tot paniek: ‘Er zijn inderdaad meer meldingen, maar dat kan ook komen doordat het onderwerp de laatste jaren veel aandacht krijgt in de media. Daardoor gaan studenten eerder naar de huisarts bij klachten zoals uitslag en jeuk. Hierdoor worden er meer schurftgevallen vastgesteld.’
Risicogroepen
Volgens het RIVM komt schurft vaker voor bij verminderde persoonlijke hygiëne, ondervoeding en in situaties waar meerdere personen dicht bij elkaar verblijven. Om die redenen komt schurft vaker voor onder studenten, maar ook in instellingen in de gezondheidszorg, gevangenissen en asielzoekerscentra.
Diagnose
Wel pleit de arts-microbioloog voor een regionaal gecoördineerde aanpak van schurft (scabiës) om grote uitbraken te voorkomen. De huidige aanpak is volgens hem niet waterdicht. Dat komt onder andere doordat het voor huisartsen niet altijd makkelijk is om schurft te herkennen.
‘Als er binnen een gezin meerdere gevallen van huiduitslag en jeuk zijn, gaat er bij de huisarts vanzelf een lampje branden dat het schurft zou kunnen zijn.’ Bij studentenhuizen is dat echter lastiger, omdat huisgenoten niet allemaal dezelfde huisarts hebben. Klachten worden dan vaak afgedaan als eczeem.
Schurftpoli
‘De GGD kan dit voorkomen door per gemeente in kaart te brengen waar besmettingen zijn en zo bepaalde hotspots vast te stellen’, zegt McCall. ‘Als er sprake is van een mini-uitbraak, bijvoorbeeld in studentengemeenschappen, kan de GGD bron- en contactonderzoek inzetten en voorlichting geven.’
De GGD is daar al wel mee bezig, zegt McCall. ‘In Leiden is een speciaal schurftspreekuur opgezet en er bestaat een werkgroep van de Landelijke Coördinatie Infectieziektebestrijding die werkt aan beleid, maar een regionale coördinatie ontbreekt vooralsnog.’
Beleid GGD
‘De aanpak van schurft wordt momenteel al regionaal georganiseerd’, zegt een woordvoerder van GGD GHOR. ‘Iedere regio kent een eigen dynamiek. Schurft komt vooral voor in studentensteden en minder in dunbevolkte gebieden zoals op het platteland.’ De GGD’en hebben volgens de woordvoerder een eigen lokale aanpak die past bij de vraag en ontwikkelingen in de regio. ‘Het spreekuur voor studenten in Leiden is daar een voorbeeld van. Bij deze doelgroep zijn veel vragen en in het spreekuur krijgen ze persoonlijk antwoord op hun vragen.’
Daarnaast verzamelt de werkgroep van de Landelijke Coördinatie Infectieziektebestrijding (LCI) samen met de regionale GGD’en best practices. ‘Een voorbeeld van een initiatief dat landelijk wordt uitgewisseld is een instructievideo voor de behandeling van schurft, waaraan de GGD Twente en de LCI werken. Die video kan vervolgens lokaal ingezet worden.’
