Jonge gezinnetjes, studenten en scholieren genoten samen van een heerlijke lentedag op het Bevrijdingsfestival. Dat er dit jaar voor het festival betaald moest worden leek niemand te deren.

Het zonnetje schijnt in het Hunnerpark, waar een bonte verzameling Nijmegenaren bijeen is gekomen om van de optredens tijdens het Bevrijdingsfestival te genieten. Jett Rebel is de grote favoriet van vandaag, zo lijkt het, want vlak voordat hij om half vier het podium beklimt staat er een rij van jewelste voor de ingang van het park.

De rij heeft ook een andere oorzaak. Er moet sinds dit jaar namelijk betaald worden om het park binnen te komen. Van de vijf euro voor een toegangskaart liggen de studenten die deze Vox-verslaggever spreekt niet wakker. Van de ellenlange rij wel. ‘Ik ga liever nog even in het gras liggen, want hier komt geen einde aan’, moppert een jongen tegen zijn vrienden. Twee andere bezoeksters besluiten om vanaf het hoger gelegen Valkhofpark van het optreden van Jett te genieten. ‘We zien het podium dan wel niet maar dan horen we het wel. Dat is beter dan hier in de rij.’

Tegen vijven wordt het eindelijk wat minder druk bij de ingang. In het Hunnerpark zelf is het inmiddels behoorlijk vol, maar de sfeer is heerlijk mellow. Er huppelen wat kleine kindjes rond en onder de volwassen gasten vloeien bier en rosé rijkelijk. Een barbecue verspreidt de geur van houtskool en lokt hongerige bezoekers naar haar vers gegrilde burgers. De band KOFFIE, die om kwart over vijf geprogrammeerd staan, komt precies op het goede moment. Hun jazzy salsasound geeft de perfecte toets aan het heersende vakantiegevoel. De heupen gaan los en de glazen worden nogmaals gevuld.

Tegen achten zijn de meeste gezinnetjes naar huis vertrokken. Ze hebben plaatsgemaakt voor een wat jonger publiek. Op het hoofdpodium speelt de band Krach, waarvan twee bandleden tot voor kort dagelijks op de campus rondliepen. Zanger Reinier werkte jarenlang als studentenpsycholoog op de universiteit en toetsenist David was tot voor kort filosofiestudent aan de RU. Nijmegen zit in hun hart, vertellen Reinier en David vlak voor hun optreden. ‘We stonden ook al op Oranjepop en de sfeer is altijd goed hier. De Nijmeegse muziekscene is uniek. Zowel de artiesten als het publiek zijn hier net wat meer betrokken en omdat Nijmegen toch wat alternatiever is staan mensen hier meer open voor nieuwe muziek’. Hoewel het huidige album van Krach twee jaar op zich heeft laten wachten worden de mannen warm onthaald door het publiek. De liefde is blijkbaar wederzijds.

Tegen half negen wordt het dan toch wel erg koud. Terwijl steeds meer bezoekers richting uitgang slenteren weten De Sluwe Vos, Contra en Abstract Division het vuurtje in de tent nog even op te stoken. Voor de echte die-hard festivalganger staat om tien uur rapper Fresku nog op het programma. Voor uw Vox-reporter is het echter hoog tijd om binnen weer even op te warmen. Het blijft toch lente. / Marlon Janssen