Harten op elektriciteitskastjes. Kreten als ‘meer liefde’ en ‘lief doen’. Nijmegen wordt overspoeld door lieve graffiti. Vox-medewerker Lydia van Aert sprak met het Broodzaksluitinkje, de street artist achter de meer- liefde-tags. Hij glipt het café binnen, kijkt rond en herkent me van mijn facebookfoto. Ik herken hem niet. Op zijn facebookpagina vond ik alleen foto’s van zijn werk. En zijn pseudoniem: het Broodzaksluitinkje. Hij trekt zijn hoodie uit en schuift aan. ‘Wat ik bedoel met ‘meer liefde’ is ondergeschikt aan wat jij eruit haalt: een wens, een wanhoopskreet, een oproep? Ik heb lang geoefend op het basisschoolhandschrift, normaal schrijf ik in hanenpoten. Tussen de Waal en het Maas-Waalkanaal vind je de tag zo’n 250 keer terug. En op liftvakantie heb ik deze zomer ‘plus d’amour’ en ‘mehr Liebe’ verspreid.’ Sluitinkje – in het dagelijks leven student – wil tegenwicht bieden aan het stoere imago van graffiti. ‘Oorspronkelijk gebruikten drugsdealers tags om hun straathoek af te bakenen. Wat ik wil, is mensen raken die niets met straatkunst hebben. Ze gaan van A naar B, maar kijken niet om zich heen. Terwijl de stad een constant wisselende tentoonstelling is.’ Smileys Er zijn meer ‘lieve’ street artists actief. Ze spuiten gele smileys op meerpalen aan de Waalkade, vrolijke TL-buismannetjes op muren en pastelkleurige harten op elektriciteitskastjes. Sluitinkje grijnst. Hij vindt het ‘verdomd hippie’ en dat past bij Nijmegen. ‘Het zou leuk zijn als de VVV straks t-shirts met ‘meer liefde’ verkoopt.’ Laatst werd hij omhelsd door een wildvreemde studente, omdat ze zo blij werd van zijn werk. Maar street art is strafbaar. Van enorme piece tot minuscuul stickertje: wie betrapt wordt, betaalt een boete plus schoonmaak-fee. ‘Ik schijt ‘m soms best ‘s nachts. En het voelt dubbel. Ja, ik sta achter mijn werk en stimuleer anderen. Maar nee, het is niet  goed voor de stad als iederéén op muren gaat schrijven.’ De scene is klein: Sluitinkje schat dat honderd Nijmegenaren wel eens de straat opgaan met een spuitbus, stapel stickers of wildbreisel. Een stuk of tien wekelijks. De street artists hanteren een code die privébezit ontziet. Lijn 10 Sluitinkje doet meer dan ‘meer liefde’. ‘Mijn pseudoniem komt van die witte, vierkante clipjes van broodzakken. Als kind spaarde ik ze, nu plak ik ze overal op. Als ik in lijn 10 zit, kom ik er minstens dertig tegen.’ Op de pijlers van de Waalbrug kitte hij gouden hartjes. In de spoorkuil, langs de busbaan, spoot hij ‘Lief zijn voor de buschauffeur!’ Sluitinkje gaat niet op pad zonder zijn labelwriter. ‘Als ik een bijzondere uitspraak opvang, tik ik die in en plak ik de sticker in de buurt op. Zo blijft de uitspraak op die plek hangen.’ Maar niet elke Nijmeegse graffitispuiter is ‘hippie’: iemand beantwoordt ‘meer liefde’ in eenzelfde handschrift met ‘meer hiv’, ‘meer gramschap’ en ‘meer wanhoop’. Sluitinkje was eerst verontwaardigd. ‘Omdat het van mijn hand lijkt. Nu zie ik het als een compliment. Jammer dat de boodschap niet meer alleen positief is, maar hé, dat is het leven ook niet.’ / Lydia van Aert