Toen Herman Fomenko in september in Nijmegen biologie ging studeren, leek de oorlog nog ver weg. Nu zeggen zijn ouders in Kiev dat hij beter in Nijmegen kan blijven. Om toch iets aan zijn machteloze gevoel te doen, is Fomenko actief voor Nijmegen4Ukraine.

Herman Fomenko (18) heeft een dubbel gevoel. Aan de ene kant wil de biologiestudent terug naar Kiev om te helpen, maar zijn ouders zeggen juist dat hij in Nijmegen moet blijven. ‘Misschien kan ik hier meer van nut zijn’, vraagt hij zich hardop af.

Fomenko heeft met anderen de groep Nijmegen4Ukraine opgericht. Ze demonstreren samen en zamelen hulpgoederen in. De student is sinds september in Nijmegen. ‘Een oorlog leek toen nog heel ver weg’, vertelt Fomenko bedrukt. ‘Na de winter is alles in een stroomversnelling gekomen.’

Geestelijk welzijn

De Oekraïners in Nijmegen hebben elkaar gevonden in het gezamenlijke protest tegen de invasie van Rusland. Fomenko: ‘We hebben veel steun aan elkaar. Deze hele situatie heeft een flinke invloed op mijn geestelijk welzijn. We proberen sterk te blijven en niet bij de pakken neer te zitten. We kijken dus vooral hoe we kunnen helpen en steun kunnen bieden.’

Fomenko zegt veel steun te ontvangen van medestudenten, zijn opleiding, de faculteit en de universiteit. Hij hoopt dat de universiteit kan helpen in het verspreiden van de juiste informatie en heeft geïnformeerd of het Radboudumc medicijnen voor Oekraïne kan leveren.  De groep is op verschillende social media actief.

Hulpgoederen

‘We hebben een flinke lijst met benodigde hulpgoederen voor een transport dat op 5 maart naar Oekraïne gaat. Als Nijmegenaren iets willen doen, dan kunnen ze hun steun uitspreken voor Oekraïne, doneren en zorgen dat de juiste informatie wordt gedeeld.’

Alle hulp is welkom, benadrukt Fomenko. Het geeft hem in ieder geval het gevoel dat hij zichzelf nuttig kan maken voor zijn thuisland.