Met de aanhoudende hitte liggen de grasvelden op de campus er geel en verdord bij. De terreinbeheerders zijn druk in de weer om ervoor te zorgen dat het terrein er straks weer zo levendig mogelijk bij ligt. ‘Ook in het kader van de brandveiligheid moeten we aan de slag’.

Dinsdagochtend 10.00 uur. In de kantine van de universiteitswerf ploffen enkele bezwete mannen in overalls neer. Kopje koffie, bammetje erbij. Het is lunchpauze voor de groenploeg van de Radboud Universiteit en het Radboudumc. In verband met de hitte zijn de heren – en een enkele dame – eerder begonnen dan normaal. Werken in de brandende zon is geen optie, weten ze.

Diezelfde zon vormt niet alleen voor de medewerkers een grote uitdaging. Ook de natuur heeft het er zwaar mee. De verschillende grasvelden op de campus liggen er dor en geel bij. Ook de bladeren van enkele bomen zijn gaan hangen door een tekort aan water.

Jonge beplanting

Er is echter geen nood aan de man, verzekert terreinbeheerder Terry Willems. ‘Dat komt doordat we heel bewust omgaan met welke planten we wél of niet bewateren. We kiezen ervoor om vooral de jonge struikjes en boompjes water te geven. Bomen en planten die er al jaren staan, moeten zichzelf kunnen redden.’

‘Al het gras op de campus water geven gaat simpelweg niet’

‘Je moet de natuur soms ook gewoon haar gang laten gaan’, vult collega en teamleider Alfons Kuster aan. ‘Al het gras op de campus water geven, dat gaat simpelweg niet. Het zou onverantwoord zijn om zoveel water te gebruiken. Daarnaast is het ook nog eens hartstikke onhandig, met al die studenten die in het gras liggen.’

En dus krijgt bijvoorbeeld de jonge beplanting langs het kersverse Gerard Leckiepad, of de nieuwe groenstroken voor de ingang van het Radboudumc, meer aandacht (en water) dan andere plekken. Vorige zomers, toen de temperaturen eveneens hoog opliepen, werd hetzelfde principe gehanteerd.

15.000 liter

Planten die water nodig hebben, krijgen dat via een watertank waaraan een slang met een sproeier gekoppeld is. Enkele dagen per week is Gerard Peters daar mee in de weer. Soms met de eigen tank van de universiteit, maar vaker komt er een grotere van een extern bedrijf.

‘Hier past 1200 liter in’, vertelt Gerard Peters terwijl hij naast de trekker met watertank van de universiteit staat. Hij rommelt wat met de sproeislang. ‘De wagen die later deze week komt, daar gaat 15.000 in. Dat is wel een verschilletje’, zegt hij met een lach.

De meeste bomen krijgen dus met de hand water. ‘Maar bij deze drie gaat dat via een computergestuurd systeem’, legt Kuster aan de achterkant van het Grotiusgebouw uit. ‘Omdat ze bovenop de ondergrondse parkeergarage staan, staan ze in relatief weinig aarde. Daardoor kunnen de wortels niet veel grondwater onttrekken. Het systeem helpt een handje door om de zoveel tijd wat water via slangen die kant op te sturen. En zoals je ziet, profiteert het gras er omheen ook: dat is groener dan op andere plekken.’

Sigarettenpeuk

Belangrijk met deze zomerse temperaturen is de brandveiligheid, weet Willems. ‘Met de felle zon hoeft er maar een blikje of stuk glas te liggen en je hebt een brandje. En wat te denken van een sigarettenpeuk? Officieel mag je niet meer roken op het terrein, maar dat gebeurt natuurlijk toch.’ Hij schudt zijn hoofd. ‘Er hoeft maar één iemand z’n peuk weg te gooien…’

‘Daarom maaien we het gras ook vaker’, vult Kuster aan. ‘Rondom gebouwen willen we sowieso een strook van minstens een meter kort gras hebben, zodat het vuur niet zomaar kan overslaan.’

‘Zorg er alsjeblieft voor dat peuken goed uit zijn én ruim ze netjes op’

Ook bij het maaien is het keuzes maken, legt hij uit. ‘Langer gras is veel beter voor de biodiversiteit. Maar als het zo droog blijft, gaan we toch echt meer maaien. Hoe hoger het gras, hoe meer vocht het nodig heeft om niet te verdorren. Korter gras vat minder makkelijk vlam.’

Omdat het er niet naar uitziet dat het komende dagen gaat regenen, doen de heren een oproep aan studenten en medewerkers. Willems: ‘Als je dan al rookt, zorg er dan alsjeblieft voor dat de peuken goed uit zijn én ruim ze netjes op. Als je een peuk in een prullenbak gooit, zorg dan ook vooral dat de peuk goed uit is. Anders kan het gaan smeulen en heb je voor je het weet een brand in een vuilnisbak.’