‘Onafhankelijk blad houdt HAN scherp en transparant’
OPINIE Sense, het magazine van de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen, houdt op te bestaan. Het gaat op in een nieuw medium, dat niet onafhankelijk is. Oud-hoofdredacteur Han Geurts vindt dat een slechte ontwikkeling.
De inzet om meer structuur en eenheid te brengen in het bestaande woud van communicatiemiddelen op de HAN verdient alle steun. Al lijkt het een utopie te denken dat de zeer diverse doelgroepen (studenten, medewerkers, externen, MKB, stageplekken, onderzoekers, onderwijsveld) bediend kunnen worden met één communicatievorm.
‘Een onafhankelijke verslaglegging is een onmisbaar item voor iedere instelling voor hoger onderwijs’
De in het Vox-artikel (‘HAN stopt met magazine Sense‘) genoemde GIS-schermen, HANovatie en HANblad vallen onder de afdeling Marketing, Communicatie en Voorlichting (MCV). Sense heeft echter een status aparte binnen de hogeschool met een – in een redactiestatuut vastgelegde – onafhankelijke redactie. En juist daar ligt het zwaktebod van het concept: het feit dat de afdeling MCV alle inhoudelijke zeggenschap naar zich toe trekt, daar waar tot nu toe de inhoudelijke verantwoording bij het college van bestuur lag en de organisatorische verantwoording bij het Service Bedrijf. Opdrachtgever van het concept is MCV, opdrachtnemer eveneens. De projectleider komt uit dezelfde bloedgroep en bepaalt samen met de opdrachtgever de samenstelling van de projectgroep.
Hallelujaverhalen
In het conceptplan is al vastgelegd dat ook Sense zal opgaan in het nieuwe medium dat niet onafhankelijk zal worden. Men hoeft niet over vergaande helderziende gaven te beschikken om de uitkomst te voorspellen: een ongetwijfeld fraai vormgegeven PR-medium vol met hallelujaverhalen, veelbelovende projecten, geniale afgestudeerden, gewaardeerde lectoraten, unieke primeurs en dat alles in een fantastische hogeschool (‘It’s great, period’). Geen onafhankelijke analyses, geen kritische beschouwingen, geen wederhoor. His Master’s Voice.
In alle jaren van het bestaan van de HAN (sinds 1996) heeft Sensor/Sense een onafhankelijke positie ingenomen. Dit leidde hoogstens incidenteel tot botsingen achteraf; geen glans zonder wrijving. Nimmer echter heeft een college van bestuur de onafhankelijkheid ter discussie gesteld. Een onafhankelijke verslaglegging is een onmisbaar item voor iedere instelling voor hoger onderwijs; het houdt de hogeschool scherp en transparant en draagt bij aan het afleveren van zelfstandige en kritische professionals.
Of zoals huidig collegevoorzitter Kees Boele in gesprek met ondergetekende en de voorzitter van de redactieraad bezwoer: ‘Ik kan me de HAN niet zonder een onafhankelijk medium voorstellen.’
Hoogste tijd dat de inhoudelijke verantwoordelijkheid weer daar komt te liggen waar die thuis hoort en al die jaren gelegen heeft. Exit MCV, het college van bestuur is aan zet.
Han Geurts was hoofdredacteur van Sensor, de voorloper van Sense, van 1999 tot 2015.
Limburger schreef op 7 februari 2017 om 21:07
Als je het mij vraagt zijn die op de HAN het spoor geheel bijster. Je trekt een aardig bedrag (ga uit van boven de 10.000,00 euro) uit om een compleet blad te restylen om het vervolgens de nek om te draaien. Uit strategische overwegingen hadden ze het beter anders gedaan:
– 4 kanalen die 0,niksio bereik hebben werkt niet, oké logisch, zeker als je geen geldboom in je achtertuin hebt.
– De kanalen die journalistiek zijn samenvoegen onder de naam Sense (de naam is gewoon mooi) en de niet-journalistieke kanalen onderbrengen op intranet.
– Resultaat: De niksjes worden samen één sterk nieuwsmerk, het corporate kanaal dat ze er mogelijk bij wilde voegen heeft ook zijn plek (want we willen geen verwarring zoals bij Vox van 2010 tot 2012 – welke gek dat bedacht heeft, I dunno) en iedereen weer blij.
Maar ja, blijkbaar denkt men dat men met een PR-verhaal geloofwaardig overkomt.
Indien men dat gelooft, gelooft men ook dat Trump op een dag een linkse president wordt.
Els schreef op 8 februari 2017 om 12:58
Een kat in het nauw maakt rare sprongen, zeker een hogeschool die moet bezuinigen. In zo’n geval kijkt men op de eerste plaats naar de onderwijsondersteunende kanalen.
Niets mis mee, want als hogeronderwijs instelling wordt je geacht de juiste prioriteiten te stellen en goed onderwijs moet je waarborgen.
Maar vergeet daarbij niet wat je als hogeronderwijsinstelling wilt uitdragen.
Met deze smeltkroes aan communicatiekanalen geef je als hogeschool het signaal af dat onafhankelijke journalistiek er niet toe doet, uiterst pijnlijk en onbegrijpelijk.
Zeker met de huidige maatschappelijke ontwikkelingen zou dit een waarde moeten zijn die je koestert en wilt uitdragen, waar je als hogeschool aan wilt bijdragen én een platform voor wilt bieden. Ook als daarmee soms je zwakke plekken bloot komen te liggen. Want wie is er groot geworden zonder vallen en opstaan? Een zichzelf respecterende hogeschool moet tegen een stootje kunnen en soms loop je een deukje op, so be it! Dan heb je je leermoment, ga ermee aan de slag en zorg voor verbetering. Gewoon een leerproces dus. Juist een hogeschool moet zich daarvoor open stellen.
Zeker werken er hogeschool- en universiteitsbladen onder de vlag van communicatie en marketing, doorgaans niet uit vrije wil én met reden. Dit is alleen werkbaar onder strikte voorwaarden waaronder het waarborgen van journalistieke onafhankelijk, een redactiestatuut en een redactieraad om dit te bewaken.
Hoe heeft VOX zich eigenlijk destijds uit die wurggreep ontworsteld? Dat was ook een zwarte bladzijde in de geschiedenis van VOX en de RU. Hoe werkt het nu onder communicatie-wings?
Overigens zijn er HO-bladen die -as we speak- weer onder een andere tak binnen de organisatie geplaatst worden, omdat het niet werkt onder de vleugels van de marketing-en communicatieafdeling.
Limburger schreef op 8 februari 2017 om 15:02
Ja weet je, het verschilt als je het mij vraagt heel erg door de cultuur van de instelling. Sta je afwijkende menigen toe (academisch klimaat) of moet iedereen met de neus één kant op staan (PostNL klimaat)? Zo is Trajectum (HU) bijvoorbeeld rechtstreeks onder de Bestuursstaf geplaatst, terwijl bijvoorbeeld HNieuws (Haagse) gemaakt wordt door Communicatie (inclusief redacteuren die dit werk slechts naast hun communicatiewerk doen). Resource (WUR) viel onder Communicatie maar die schijnen inmiddels daar weggehaald te zijn. Het valt of staat met de ‘ijdelheid’ van besturen en de druk op rendement in plaats van het werken aan een gezond hogeschool/academisch klimaat. Wat wel schrikbarend is, is dat de lijst van opgeheven hogeschoolmedia steeds langer wordt:
1999: Fontyskrant (vervangen door een combinatie Persberichten/Intranet)
2003: Scoop/Impuls (Avans – werd Punt)
2008: NHL Magazine (geen alternatief)
2008: Resource Cereales (WUR – vervangen door Resource)
2010: Voxlog (na een goede inkeer is Voxweb.nl er gelukkig gekomen)
2010: Ublad (werd DUB – alhoewel het hun gelukt is om goed te blijven functioneren)
2010: Atrium (Haagse – werd vervangen door H/Link)
2011: Havana (ging op in Folia – benieuwd hoe dat gaat als de UvA en HvA uit elkaar gesloopt zijn)
2012: Stenden Times
2013: UK (RUG – ging digitaal)
2014: H/Link (HHS – ging tot 2016 digitaal verder als Link Online)
2016: Link Online (werd HNieuws.nl – niet onafhankelijk)
2017: Sensor/Sense (jullie buurman/vrouw)
Zo blijft er dus echt geen tegengeluid over.