Hoe gaat het met de Nijmeegse studenten na vijf weken eenzame opsluiting? Hoe beleven de medewerkers van de Radboud Universiteit deze coronacrisis? Een groep onderzoekers van verschillende faculteiten gaat er onderzoek naar doen.

Vandaag ging een vragenlijst de deur uit naar een groot aantal medewerkers en studenten. De vragen gaan over eenzaamheid, welzijn, (online) werkbeleving en sociale contacten. Daarnaast willen de onderzoekers weten hoe respondenten aankijken tegen de communicatie over corona vanuit de Radboud Universiteit.

Het idee voor het onderzoek komt van Hans Schilderman. Als hoogleraar Empirische en praktische religiewetenschap is hij dagelijks bezig met thema’s als welzijn en zingeving. Toen de crisis net begon, deed de universiteit er volgens hem alles aan om onderzoek en onderwijs zo snel mogelijk via digitale kanalen mogelijk te maken.

‘Logisch, dat zijn de primaire taken’, zegt hij. ‘Maar ik miste toch de persoonlijke touch. Dat neem ik niemand kwalijk, want natuurlijk ga je eerst proberen de crisis onder controle te krijgen. Maar als universiteit die hecht aan sociale verantwoordelijkheid en een campagnetekst heeft als ‘je bent nodig’, lijkt het me belangrijk te weten wat de impact van alle maatregelen is op de mensen.’

Sociale eenzaamheid

Schilderman benaderde een aantal collega-onderzoekers dat net als hij bezig is met zingevingsvragen, waaronder hoogleraar Narratieve communicatie José Sanders, hoogleraar Zingeving in de gezondheidszorg Yvonne Engels en hoogleraar Geestelijke gezondheidszorg Giel Hutschemaekers. Het KASKI, onderzoekscentrum religie en samenleving, haakte ook aan.

Samen kwamen ze tot een vragenlijst. Het college van bestuur was enthousiast en gaf toestemming het onderzoek, onder strenge privacy-voorwaarden, per mail te verspreiden.

‘Drie weken houd je het thuis wel uit, maar hoe voel je je na drie maanden?’

Volgens Schilderman is het de bedoeling studenten en medewerkers net zo lang te volgen tot de crisis voorbij is. De vragenlijst wordt maandelijks rondgestuurd. ‘Zo kunnen we zien wat het beloop is van dingen als sociale eenzaamheid. Drie weken houd je het thuis wel uit, maar hoe voel je je als je drie maanden thuis achter je laptop hangt? Vrolijker word je daar niet van.’

Anderhalvemetersamenleving

Behalve de enquête onder 1500 medewerkers en 1500 studenten, komt er een panel van mensen die bereid zijn dieper op de vragen in te gaan en te vertellen over hun eigen crisisbeleving. Schilderman hoopt na analyse van de eerste vragenlijst (over een week of twee) al een beeld te hebben van hoe mensen zich voelen. Het universiteitsbestuur kan haar beleid daar zo nodig op aanpassen.

Zelf is hij met name benieuwd naar het welzijn van studenten. Voelen zij zich eenzaam? ‘Studenten willen chillen, bij elkaar zijn, een arm om elkaars schouder slaan in een café. Dat kan allemaal niet. Die anderhalvemetersamenleving is een kwaadaardig iets. Wij mensen zijn daar niet voor gemaakt, wij willen fysiek contact. Voor studenten, voor de levensfase waarin zij zitten, is de sociale omgang met anderen cruciaal.’