Ook surveillant moet op cursus Engels
INGEZONDEN De maatregelen om de Engelse taalvaardigheid van het universiteitspersoneel te verbeteren zijn vrijblijvend en daarom niet effectief. Zo wordt Nijmegen nooit het Nederlandse Oxford, betoogt Jacqueline Hoppenreijs namens USR-fractie asap.
Dat de Radboud Universiteit ambities heeft om een internationale universiteit te zijn, is duidelijk. Het Strategisch Plan 2015-2020 loopt ervan over, de catchy slogan Change Perspective is niet voor niets in het Engels en zelfs de bewegwijzering op onze campus is vaker in twee talen te lezen. De Radboud Universiteit moet, als het aan het college ligt, binnen afzienbare tijd een rol van betekenis gaan spelen op het academische wereldtoneel. Het streven is te concurreren met universiteiten als Harvard: precies om die reden heten we tegenwoordig immers Radboud Universiteit Nijmegen.
Het verbaasde ons bij asap dan ook erg toen we de inhoud van het met trots aangekondigde Taalbeleid fase 2 lazen: medewerkers, voor wie dit relevant is, krijgen een inventarisatieformulier toegezonden dat zij mogen invullen. Zij worden uitgenodigd om deel te nemen aan een training bij Radboud in’to Languages. Dit geldt met name voor docenten, al wordt er ook aandacht gegeven aan de taalvaardigheid van het ondersteunend personeel. Daarnaast gaat er gewerkt worden aan de opname van taaleisen in onder andere jaargesprekken en de Basiskwalificatie Onderwijs (BKO).
Vrijblijvend
Deze maatregelen zijn compleet vrijblijvend, weinig vernieuwend en daarom volgens asap niet effectief. Medewerkers hadden altijd al de kans om aanvullende cursussen op het gebied van Engelse taalvaardigheid te volgen en lijken in het lege Taalbeleid fase 2 niet extra gestimuleerd te worden om hieraan deel te nemen. De in de beleidswereld zo populaire ‘stok’ en ‘wortel’, straf- en beloningsmiddelen, blijven ongebruikt. Van een concrete ambitievertaling in de vorm van het stellen van een deadline waarop een x-percentage van de medewerkers een bepaald niveau moet hebben gehaald, is ook al geen sprake. Van de ambitieuze en ferme taal in het Strategisch Plan is met dit taalbeleid weinig meer over.
Gevolg? De Radboud Universiteit zal op het gebied van Engelstalige vaardigheid in 2020 geen stap verder zijn gekomen dan wat het nu is: een aandoenlijke en goedbedoelende beginner in de hard concurrerende academische wereld. asap roept het college op tot het schrijven van een nieuw plan: een concreet en ambitieus plan waarin docenten en ander personeel verplicht worden zich bij te laten scholen tot een voor hen relevant niveau van Engels. Op die manier worden in de toekomst niet alleen colleges in goed Engels gegeven, maar spreken ook surveillanten Engels en voelen internationale studenten zich nog meer welkom op onze campus. Pas dan is de Radboud Universiteit echt op weg om een internationale universiteit te worden, want denk maar niet dat Harvard genoegen neemt met docenten die in matig Engels onderwijs verzorgen.
Jacqueline Hoppenreijs volgt de volledig Engelstalige master Biology. Ze is daarnaast lid van de Universitaire Studentenraad namens studentenmedezeggenschapspartij asap.
Ewoud schreef op 10 maart 2015 om 16:00
Als student Engelse Taal en Cultuur aan onze mooie universiteit kan ik niet anders dan sympathiek tegenover dit stuk staan. In die zin dat betere Engelse taalvaardigheid bij alle staf een grote kwaliteitsslag zou zijn voor ons internationale imago en Engelstalige colleges. Mijn enige punt met dit stuk ligt hem in de uitvoer die asap voorstelt. Hoewel de rechtsgeleerdheid niet mijn vakgebeid is lijkt het me toch wel erg lastig om alle medewerkers van de universiteit te verplichten zich bij te laten scholen. Ook denk ik dat “bijscholen†hier te klein een term voor is.
Om een stap te maken op het Europees Referentiekader zijn (er is discussie over) 200 instructie-uren nodig. De kosten om dit dan universiteitsbreed in te voeren zullen aanzienlijk zijn en hoewel dat dit een dergelijk idee niet zou moeten tegenhouden is de praktijk weerbarstiger. Daarbij komt ook dat motivatie een van de belangrijkste aspecten is bij het verwerven van een tweede taal. Mensen verplichten een tweede taal te leren als ze dat zelf niet willen is zo goed als zinloos.
Een grotere wortel zou misschien wel kunnen helpen? Want ik deel de mening dat er absoluut iets moet gebeuren! Wederom, een goed streven, maar in deze vorm onuitvoerbaar.
Jacqueline schreef op 10 maart 2015 om 17:56
Hoi Ewoud,
Mooi dat we het over de noodzaak van verbetering eens zijn! ïŠ Zoals onder het stuk vermeld staat, ben ook ik geen jurist. De doelen die het college zichzelf stelt, maken het mijns inziens echter noodzakelijk om zulke stappen op zijn minst te verkennen, opdat alle medewerkers voor wie dat relevant is over een tijdje wél het benodigde niveau halen. Het is inderdaad niet te ontkennen dat daar veel tijd en geld in gaat zitten, maar dat zou (zoals je zelf ook al zegt) absoluut geen argument moeten zijn om het ‘dan maar’ niet te doen. Het lijkt mij goed om bij die verkenning naar de effectiefste oplossing te kijken: verplichting van een minimaal vereist niveau Engels en eventuele bijscholing tot dit minimale niveau. Daarnaast kan er inderdaad gekeken worden naar geschikte wortels, dat ben ik met je eens!
De eventuele motivatieproblemen die je aanhaalt, kunnen een andere hobbel zijn. Het lijkt me echter dat werknemers die de Engelse taal telkens tegenkomen in hun werkzaamheden, deze graag goed genoeg beheersen om hun werk naar behoren uit te kunnen voeren. Ook hier kunnen de genoemde stok en wortel wellicht een bijdrage leveren! Motivatieproblemen zouden voor dit soort basisvaardigheden nooit een excuus mogen zijn.
Groetjes,
Jacqueline
Peter Klaren schreef op 12 maart 2015 om 10:23
Wat zijn de aanwijzingen dat de Engelse taalvaardigheid bij onze studenten (wél) in orde is? De “in goed Engels gegeven colleges” vragen om een adequate docent én publiek.
Jacqueline schreef op 12 maart 2015 om 11:56
Hoi Peter!
Hoewel eindexamen en Abitur een bepaald basisniveau Engels voor studenten zouden moeten garanderen, denk ik niet dat het grootste probleem daar ligt. De invloed van één enkele docent op een groot publiek is immers groter dan de invloed die één student uit dat publiek op de kwaliteit van het gegeven onderwijst heeft. Desalniettemin ben ik het met je eens dat het het beste zou zijn als het niveau van Engels van beide groepen goed zou zijn!
Groetjes,
Jacqueline