Om op tijd in college te zijn, gaat de wekker van Spence van Asperdt al om vijf uur 's ochtends. Hij is een van de vele studenten die in Nijmegen aan een studie zijn begonnen, maar nog geen kamer hebben. Tot 1 oktober moet hij op en neer reizen, daarna verhuist hij naar Nijmegen. 'Straks kan ik na een feestje gewoon mijn eigen bed in duiken.'

Het is 5.39 uur als student artificial intelligence Spence van Asperdt (19) wakker schrikt. Hij heeft zich verslapen. Daar baalt hij van, want hij doet het graag rustig aan. Om kwart over zes moet hij de deur uit. ‘Ik ben niet zo’n ochtendmens.’

Het lukt hem om – koffie en ontbijtje achter de rug – precies op tijd van huis te vertrekken. Elke ochtend is hij zo’n twee uur onderweg vanuit zijn ouderlijk huis in Veldhoven (bij Eindhoven) naar de Nijmeegse campus. Heeft hij om half negen college, zoals vandaag, dan neemt hij de bus van half zeven. ‘Meestal ben ik om half acht ’s avonds weer thuis’, zegt hij. ‘Gelukkig staat het eten dan al op tafel.’

Medereizigers

Van Asperdt is zeker niet de enige die met het openbaar vervoer naar de universiteit komt. Minder studenten gaan op kamers sinds de invoering van het leenstelsel, volgens het CBS. Daarnaast is vooral aan het begin van het jaar de groep reizende studenten groot: sommigen kijken eerst of hun studie bevalt voordat ze verhuizen, anderen zijn nog op zoek naar een kamer.

‘Ik dacht: als dit elke dag zo gaat, moet ik echt op kamers’

Van Asperdt komt veel medestudenten tegen in de trein. ‘Ik hoef eigenlijk nooit alleen te reizen. Ik maak altijd wel met iemand een praatje.’ Sommige studenten kent hij nog uit Veldhoven, anderen heeft hij ontmoet tijdens de introductie of leerde hij pas in de trein kennen. ‘Zo gaat de tijd snel voorbij.’

Het reizen zelf vindt hij best rustgevend; het zijn vooral de overstapmomenten en de vertragingen die het stressvol maken. ‘De eerste twee dagen reden mijn beide treinen niet. Ik kwam een kwartier te laat in college en moest op de trap zitten. Toen dacht ik: als dit elke dag zo gaat, moet ik echt op kamers.’

Bottendaal

Waarom Spence van Asperdt nog thuis woont? ‘Eigenlijk was ik van plan om Computer Science and Engineering in Eindhoven te gaan studeren, maar toen ontdekte ik AI in Nijmegen. Die studie sprak me veel meer aan. Mijn ouders waren er in eerste instantie niet zo’n voorstander van – Eindhoven is lekker dichtbij – maar de inhoud van de studie heeft toch de doorslag gegeven.’

‘Iederéén zoekt nu naar een kamer. Ik heb denk ik wel zestig berichtjes gestuurd’

Door die late switch schreef de student zich relatief laat in bij de SSH&. Eerst was het plan om bij zijn tante in Nijmegen te gaan wonen, maar ook dat ging op het laatste moment niet door. De afgelopen weken keek Van Asperdt elke dag op kamerwebsites. Om hem heen zijn veel studenten die op kamers willen, weet hij. ‘Maar ja, iederéén zoekt nu naar een kamer. Ik heb denk ik wel zestig berichtjes gestuurd.’

Gelukkig komt binnenkort een eind aan zijn nomadische bestaan: hij heeft een kamer gevonden in Bottendaal en kan op 1 oktober verhuizen. Hij kijkt vooral uit naar de feestjes. ‘Die moet ik nu vaak missen. Ik logeer wel eens bij een studiegenoot, maar dat is niet zo handig. Straks kan ik gewoon mijn eigen bed in duiken. En de volgende ochtend wat langer blijven liggen, natuurlijk.’